Obecnie Sąd Najwyższy podjął uchwałę, w której stwierdził, że bankowemu tytułowi egzekucyjnemu może zostać nadana klauzula wykonalności, jeżeli czynność bankowa, z której wynikają dochodzone roszczenia, wskazana jest w bankowym tytule egzekucyjnym w sposób umożliwiający jej zindywidualizowanie i zakwalifikowanie jako czynności bankowej. Oznacza to, że banki mogą wystawiać bankowe tytuły egzekucyjne na podstawie ksiąg banków lub innych dokumentów związanych z dokonywaniem czynności bankowych.
Aby określić kiedy bank może prowadzić wydać bankowy tytuł egzekucyjny, który następnie, po zaopatrzeniu go w klauzulę wykonalności, może być podstawą wykonalności, należy wyjaśnić czym są czynności bankowe. Wskazują to przepisy prawa bankowego. Jeżeli więc jest to czynność typowa, jak np. umowa kredytu, bank nie będzie miał większych problemów. Jeżeli natomiast operacja finansowa wynika z innej umowy ogólnej niezbędne jest wyszczególnienie oraz nazwanie każdej z operacji z osobna, żeby było jasne, że chodzi o roszczenie wynikające z czynności bankowej, ale i z jakiej konkretnie czynności. Aby więc możliwe było wydanie bankowego tytułu egzekucyjnego, konieczne jest zindywidualizowanie czynności, która wywołała zadłużenie.
Bank nie ma może więc wydać bankowego tytułu egzekucyjnego, w którym określiliby jedynie ogólnie umowę, z której wynika zadłużenie.
Przeczytaj również: Kiedy sąd może oddalić wniosek o upadłość?
Aby możliwe było jednak prowadzenie egzekucji, konieczne jest aby bankowy tytuł egzekucyjny spełniał określone prawem warunki. W tytule tym musi być oznaczony:
- bank, który go wystawił i na rzecz którego egzekucja ma być prowadzona,
- dłużnik zobowiązany do zapłaty,
- wysokość zobowiązań dłużnika wraz z odsetkami i terminami ich płatności,
- data wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego,
- oznaczenie czynności bankowej, z której wynikają dochodzone roszczenia,
- wzmianka o wymagalności dochodzonego roszczenia.
Bankowy tytuł egzekucyjny musi być też opatrzony pieczęcią banku wystawiającego tytuł oraz podpisami osób uprawnionych do działania w imieniu banku. W przypadku egzekucji przeciwko kilku osobom lub z kilku części składowych majątku dłużnika można wystawić dalsze tytuły egzekucyjne.
Bankowy tytuł egzekucyjny może być podstawą egzekucji prowadzonej według przepisów Kodeksu postępowania cywilnego po nadaniu mu przez sąd klauzuli wykonalności. Klauzula ta może być wydana wyłącznie przeciwko osobie, która bezpośrednio z bankiem dokonywała czynności bankowej albo jest dłużnikiem banku z tytułu zabezpieczenia wierzytelności banku wynikającej z czynności bankowej. Osoba ta też powinna złożyć pisemne oświadczenie o poddaniu się egzekucji oraz gdy roszczenie objęte tytułem wynika bezpośrednio z tej czynności bankowej lub jej zabezpieczenia.
Polecamy serwis Odszkodowania
Oświadczenie to powinno określać kwotę zadłużenia, do której bank może wystawić bankowy tytuł egzekucyjny, oraz termin, do którego bank może wystąpić o nadanie temu tytułowi klauzuli wykonalności. Elementy te są niezbędne, aby wystąpienie o nadanie klauzuli wykonalności było skuteczne. Najczęściej oświadczenie to jest integralnym elementem umowy, na który podpisujący ją podmiot powinien zwrócić szczególną uwagę. Dłużnik może się również poddać egzekucji wydanie rzeczy. Jest to możliwe w przypadku gdy ustanowiono zastaw rejestrowy lub dokonano przeniesienia własności w celu zabezpieczenia roszczenia.
Wniosek banku o nadanie klauzuli wykonalności sąd rozpoznaje niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 3 dni od dnia jego złożenia.
Bankowy tytuł egzekucyjny może być także podstawą egzekucji przeciwko osobie trzeciej, gdy osoba ta przejmie dług wynikający z czynności bankowej. Jeżeli natomiast obowiązek spełnienia świadczenia przeszedł po dokonaniu czynności bankowej na inne osoby w wyniku spadkobrania lub przekształcenia osoby prawnej albo gdy zachodzi potrzeba egzekucji z majątku wspólnego małżonków, podstawą egzekucji może być tytuł wykonawczy oparty na bankowym tytule egzekucyjnym zaopatrzonym w sądową klauzulę wykonalności nadaną przez sąd przeciwko tym osobom.
Zabezpieczenie wierzytelności banku może być dokonane w drodze przeniesienia na bank przez dłużnika lub osobę trzecią, do czasu spłaty zadłużenia wraz z należnymi odsetkami i prowizją, prawa własności rzeczy ruchomej lub papierów wartościowych.
W przypadku gdy przeniesiona została własność rzeczy określonej co do gatunku lub zbioru rzeczy, dłużnik lub osoba trzecia obowiązani są wyodrębnić i oznaczyć rzecz lub zbiór rzeczy oraz – jeżeli umowa nie stanowi inaczej – prowadzić ewidencję zmian w zakresie przedmiotu przewłaszczenia.
Przedsiębiorca – dłużnik ma możliwość manewru. W celu zabezpieczenia wierzytelności banku może on albo osoba trzecia przenieść określoną kwotę w złotych lub w innej walucie wymienialnej na własność banku. Bank jest zobowiązany wówczas do zwrotu tej kwoty, po uzyskaniu spłaty zadłużenia wraz z należnymi odsetkami i prowizją. Bank nie ma natomiast obowiązku zwrotu części kwoty przyjętej na własność, równej niespłaconej sumie zadłużenia wobec banku, odsetek i prowizji oraz innych kosztów poniesionych przez bank w związku z odzyskaniem wierzytelności. Bank może oprócz tego wypłacić dłużnikowi lub osobie trzeciej wynagrodzenie za okres korzystania z przejętej kwoty.