„Na czasie” są pytania o to jaką umowę na użytkowanie auta podpisać i na jakich zasadach. Czy kupić samochód, czy może go wynająć, czy też użytkować samochód prywatny w działalności gospodarczej? Niniejszy artykuł będzie próbą odpowiedzi na pytanie o konsekwencje podatkowoprawne jednej z form użytkowania samochodu w działalności gospodarczej, tj. zakupu samochodu na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej.
Aby w pewni korzystać z dobrodziejstw dysponowania autem jak właściciel w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą należy najpierw to auto kupić. Dla podatku dochodowego nie ma znaczenia od kogo nabędziemy samochód (w sensie jego statusu podatkowoprawnego).
Redakcja poleca: Samochód w firmie – PDF
Zobacz: Zasady odliczania VAT-u od samochodów osobowych
Może to być zatem albo osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej (wtedy należy pamiętać o podatku od czynności cywilnoprawnych), może to być podatnik VAT czynny (wtedy dostaniemy fakturę VAT z naliczonym podatkiem od towarów i usług), może to być wreszcie podatnik VAT zwolniony.
Polecamy poradnik: Samochód w firmie – zmiany od 1 kwietnia 2014 r.
Dla podatku dochodowego mają znaczenie tylko takie okoliczności, które pozwolą – lub nie – na zaliczenie nabytego samochodu do kategorii środków trwałych prowadzonej przez nas działalności gospodarczej.
Środek trwały (w tym także i samochód) to pojęcie głównie z zakresu ustaw o podatkach dochodowych (od osób fizycznych i od osób prawnych). Potocznie rzecz biorąc pojęcie to dotyczy pewnej grupy rzeczowych składników majątku trwałego danego przedsiębiorcy, które mają określone cechy, tj.:
- stanowią albo własność, albo współwłasność podatnika,
- są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania,
- ich przewidywany okres używania wynosi więcej niż rok,
- są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z jego działalnością gospodarczą, lub
- są oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu.
Środek trwały to rzeczowy składnik majątku trwałego firmy. Cechą charakterystyczną środków trwałych jest sposób rozliczania wydatków poniesionych na ich zakup w ciężar kosztów uzyskania przychodów.
Polecamy: Używanie samochodu prywatnego w celu prowadzenia działalności gospodarczej
Uznanie danego auta za środek trwały prowadzonej przez nas działalności, oprócz ewidentnych korzyści, takich jak zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów w podatku dochodowym wydatków na paliwo, naprawy, płyny eksploatacyjne, przeglądy itp. wydatków to także uporczywe formalności związane z możliwością zaliczenia wydatku na nabycie (leasing, najem, dzierżawę) tego samochodu do kosztów uzyskania przychodów.
Aby była możliwość takiego zaliczenia, to wartość początkowa tego samochodu (jako środka trwałego) albo nie może przekraczać 3.500,00 PLN w dniu przyjęcia auta do używania i wtedy mamy możliwość zaliczenia całej kwoty nabycia tego auta do kosztów uzyskania przychodów. Jeżeli jednak samochód „kosztował” więcej niż powyższa kwota, to aby taki wydatek zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów należy ująć go w ewidencji środków trwałych prowadzonej w danej firmie i – stosując odpowiednią metodę – obliczyć tzw. odpis amortyzacyjny.
Dopiero bowiem taki odpis stanowi koszt uzyskania przychodów prowadzonej przez nas działalności. Jeśli jednak samochód będzie używany w firmie krócej niż rok, to pomimo, iż jego wartość początkowa przewyższa 3.500,00 PLN - można cały wydatek na jego zakup zaliczyć jednorazowo do kosztów uzyskania przychodów.
Polecamy: Jak zarejestrować pojazd drogą elektroniczną?
Warto tylko zastanowić się czy będzie nam się to opłacało. Zwracam uwagę na treść art. 22e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych lub na art. 16e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Przy droższych autach osobowych warto pamiętać, że kosztem uzyskania przychodów nie są odpisy amortyzacyjne w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000,00 EUR (przeliczamy tę wartość na PLN według kursu sprzedaży NBP z dnia przekazania auta do używania). Należy tu także pamiętać o tym, że kosztem podatkowym nie będą składki na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000,00 EUR przeliczona na PLN według kursu sprzedaży NBP z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia tego auta.
Godna uwagi jest także regulacja ustaw o podatkach dochodowych, zgodnie z którą podatnicy, w roku podatkowym, w którym rozpoczęli prowadzenie działalności oraz mali podatnicy (wartość przychodu ze sprzedaży nie przekroczyła u nich - w poprzednim roku podatkowym – równowartości kwoty 1.200.000,00 EUR), mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków - do wysokości nieprzekraczającej w danym roku 50.000,00 EUR łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych. Zasada ta nie ma jednak niestety zastosowania do samochodów osobowych.
Zobacz: Jak założyć własną firmę?