Jednakże orzecznictwo idzie w tym przypadku, w stronę uznania za trafny, poglądu zgodnie z którym w sytuacji gdy sprawa nie ma charakteru informacji publicznej odmowa jej udzielenia nie może być rozstrzygana decyzją.
Ustawa o dostępie do informacji publicznej nie znajduje również w tym przypadku zastosowania ponieważ nie jest spełniony jej zakres podmiotowy i przedmiotowy.
Zgodnie z Wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 grudnia 2002 r., II SA 3301/2002) odmowa udostępnienia informacji publicznej wymaga wydania decyzji administracyjnej tylko wtedy, gdy chodzi o informację publiczną w rozumieniu ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.
Jeżeli więc informacja nie ma charakteru informacji publicznej, to w tej sytuacji, organ nie ma podstawy do wydania decyzji w sprawie, lecz powinien wnioskodawcę poinformować pismem, że sprawa nie dotyczy informacji publicznej, bądź dotyczy takiej informacji w stosunku do której istnieje odmienny tryb dostępu (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 grudnia 2002 r., II SA 3301/2002).
Polecamy: Odmowa udzielenia informacji publicznej w prasie
Są również orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego stwierdzające, że w ocenie sądu odmowa informacji ze względu na fakt, że nie stanowi ona informacji publicznej winna nastąpić w drodze decyzji np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 16 stycznia 2004 r. II SAB 364/03, jednakże trudno się zgodzić z tymi poglądami.
Przenosząc powyższe ustalenia na grunt niniejszych rozważań - rzecznik prasowy może poinformować np. przedstawiciela mediów, że żądana informacja nie ma charakteru informacji publicznej w świetle ustawy i jako taka nie podlega udostępnieniu w trybie art. 10 ust 2 u.d.i.p.
Natomiast odnośnie odmowy udzielenia informacji mającej charakter informacji publicznej to zgodnie z art. 16 ust. 1 u.d.i.p. odmowa udostępnienia informacji publicznej oraz umorzenie postępowania o udostępnienie informacji w przypadku określonym w art. 14 ust. 2 przez organ władzy publicznej następują w drodze decyzji.
Zobacz także: Informacja publiczna przetworzona
Jednakże czy rzecznik prasowy organu zobowiązanego przez ustawę do udostępniania informacji publicznej może wydawać decyzje administracyjne?
Wydaje się, iż na to pytanie należy udzielić odpowiedzi twierdzącej.
Nie można wskazać istnienia przeszkód prawnych, by na mocy obowiązujących aktów wewnętrznych, w zakresie obowiązków rzecznika prasowego istniał zapis o udostępnianiu przez niego informacji publicznej a co za tym idzie również odmawiania udzielenia informacji publicznej. Ponieważ, jak wykazano wyżej, informacja publiczna nie powinna być wydawana w formie decyzji i jest raczej czynnością materialno - techniczną.
Pozostaje kwestia wydawania przez rzecznika decyzji w kwestii odmowy udostępniania informacji publicznej.
Zagadnieniem tym zajmował się m.in. Naczelny Sąd Administracyjny, który w jednym z wyroków (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 lipca 2002 r., II SAB 195/2002 ) stwierdził, że nietrafny jest zarzut, iż informacja udzielona przez osobę pełniącą obowiązki Dyrektora Biura Promocji Informacji i Analiz nie jest wykonaniem obowiązku udostępnienia informacji publicznej przez władzę publiczną. Do wydawania decyzji odmownych o jakich mowa w art. 16 ustawy jest uprawniony organ lub osoba przez niego upoważniona. Udzielenie informacji przez pracowników (...) którzy w zakresie obowiązków zgodnie z regulaminem mają udzielanie informacji (...) jest wykonywaniem czynności, tj. udzielenia informacji zgodnie z ustawą o dostępie do informacji publicznej.
Zobacz też: Ochrona danych osobowych przekazywanych przez rzecznika
Decyzja administracyjna zgodnie z wymogami wskazanymi w kodeksie postępowania administracyjnego (art. 107 k.p.a.) powinna zawierać:
- oznaczenie organu administracji publicznej,
- datę wydania,
- oznaczenie strony lub stron,
- powołanie podstawy prawnej,
- rozstrzygnięcie,
- uzasadnienie faktyczne i prawne,
- pouczenie, czy i w jakim trybie służy od niej odwołanie,
- podpis z podaniem imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do wydania decyzji.
Dodatkowo zgodnie z k.p.a. decyzja, w stosunku do której może zostać wniesione powództwo do sądu powszechnego lub skarga do sądu administracyjnego, powinna zawierać ponadto pouczenie o dopuszczalności wniesienia powództwa lub skargi.
Przepisy szczególne mogą określać dodatkowo, także inne składniki, które powinna zawierać decyzja (§ 2 art. 107 k.p.a.), natomiast kwestie uzasadnienia decyzji zawiera art. 107 § 3 k.p.a.
Co do uzasadnienia faktycznego decyzji to powinno w szczególności zawierać wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, oraz przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, zaś uzasadnienie prawne - wyjaśnienie podstawy prawnej decyzji, z przytoczeniem przepisów prawa.
Można również odstąpić od uzasadnienia decyzji gdy:
- uwzględnia ona w całości żądanie strony; nie dotyczy to jednak decyzji rozstrzygających sporne interesy stron oraz decyzji wydanych na skutek odwołania.
- z przepisów ustawowych wynikała możliwość zaniechania lub ograniczenia uzasadnienia ze względu na interes bezpieczeństwa Państwa lub porządek publiczny.