Świadczenie rehabilitacyjne jest przedłużeniem płatności zasiłku chorobowego w przypadku, gdy niezdolność do pracy przedłuża się ponad okres zasiłkowy trwający 182 lub 270 dni. Przyznanie prawa do świadczenia rehabilitacyjnego ma na celu umożliwienie ubezpieczonemu dalszego leczenia lub rehabilitacji w celu odzyskania zdolności do pracy i przysługuje przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy.
Za podstawę wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego przyjmuje się kwotę, która stanowiła podstawę wymiaru zasiłku chorobowego wypłacanego przed świadczeniem. Do celów obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego podstawę wymiaru zasiłku chorobowego należy zwaloryzować. Waloryzacja polega na podwyższeniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego wskaźnikiem waloryzacji obowiązującym w tym kwartale, w którym przypada pierwszy dzień okresu świadczenia rehabilitacyjnego. Ustalając wysokość świadczenia rehabilitacyjnego, należy zwaloryzować podstawę wymiaru zasiłku chorobowego, pod warunkiem że aktualny wskaźnik jest wyższy niż 100%. Wszystkie świadczenia rehabilitacyjne przyznane od kwietnia do czerwca 2014 r. będą podlegały waloryzacji, ponieważ wskaźnik wynosi 105,8%.
Porozmawiaj o tym na naszym FORUM!
Niezgodne z prawem wypowiedzenie umowy – prawa pracownika
PRZYKŁAD
Pracownikowi przyznano świadczenie rehabilitacyjne od 18 marca 2014 r. na 6 miesięcy. Podstawę wymiaru tego świadczenia stanowi podstawa wymiaru zasiłku chorobowego w wysokości 2243,54 zł (po potrąceniu składek finansowanych przez ubezpieczonego, tj. 13,71%). Pierwszy dzień świadczenia rehabilitacyjnego przypadał w I kwartale 2014 r. W związku z tym, że w tym kwartale wskaźnik ten nie przekracza 100% – wynosi 97,6% – podstawa wymiaru zasiłku chorobowego przyjmowana do obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego nie podlega waloryzacji. Podstawę wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego nadal będzie stanowiła kwota 2243,54 zł.
Podstawę wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego należy zwaloryzować tylko raz – wskaźnikiem obowiązującym w kwartale, od którego przysługuje to świadczenie. Jeśli świadczenie zostało przyznane na okres krótszy niż 12 miesięcy, a następnie prawo do świadczenia zostało przedłużone na kolejne miesiące, nie należy ponownie waloryzować podstawy wymiaru tego świadczenia.
Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego służącą do wyliczenia świadczenia rehabilitacyjnego waloryzuje się tylko raz.
Raz ustalona podstawa wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego nie ulega zmianie nawet w przypadku, gdy świadczenie jest wypłacane w następnym kwartale, dla którego ogłoszono wyższy wskaźnik waloryzacji.
PRZYKŁAD
Pracownik był niezdolny do pracy z powodu choroby od 7 października 2013 r. do 6 kwietnia 2014 r. (182 dni). Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego dla pracownika stanowi kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc powstania niezdolności do pracy (od października 2012 r. do września 2013 r.) w wysokości 2490 zł (po potrąceniu składek finansowanych przez ubezpieczonego, tj. 13,71%). Lekarz orzecznik ZUS orzekł, że stan zdrowia pracownika uzasadnia przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego na okres 7 miesięcy. Decyzją ZUS przyznano świadczenie rehabilitacyjne od 7 kwietnia 2014 r. do 2 listopada 2014 r. Świadczenie to przysługuje w wysokości 90% podstawy wymiaru zasiłku chorobowego od 7 kwietnia do 5 lipca 2014 r. (90 dni) oraz w wysokości 75% podstawy wymiaru zasiłku chorobowego od 6 lipca do 2 listopada 2014 r. (za pozostały okres). Ponieważ pierwszy dzień świadczenia rehabilitacyjnego przypada w II kwartale 2014 r., w związku z tym, że podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowiła kwota 2490 zł, podstawą wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego (po waloryzacji) jest kwota 2634,42 zł, tj. 2490 zł x 105,8%.
Podstawa wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego przyznanego pracownikowi zatrudnionemu w pełnym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę (1680 zł), po odliczeniu kwoty odpowiadającej 13,71% tego wynagrodzenia (1449,67 zł). Przy czym waloryzacji podlega faktyczna podstawa wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego, czyli kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia wypłaconego pracownikowi za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy, a nie kwota minimalnego wynagrodzenia przyjęta do podstawy wymiaru zasiłku. Oznacza to, że jeżeli podstawa wymiaru zasiłku chorobowego wypłacanego przed świadczeniem była niższa od kwoty najniższej podstawy wymiaru, w związku z czym do podstawy wymiaru zasiłku przyjęto kwotę najniższą, to waloryzacji podlega faktyczna podstawa wymiaru zasiłku.
PRZYKŁAD
Pracownik posiadający okres ubezpieczenia dłuższy niż rok (zatrudniony na cały etat) był niezdolny do pracy przez 182 dni. Wobec tego, że przeciętne miesięczne wynagrodzenie stanowiące podstawę wymiaru zasiłku chorobowego, wynoszące 1406,53 zł (po potrąceniu 13,71%), było niższe od minimalnej podstawy wymiaru zasiłku obowiązującej w 2014 r., wynoszącej 1449,67 zł, jako podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego od 1 stycznia 2014 r. przyjęto kwotę 1449,67 zł. Od 4 kwietnia 2014 r. pracownik nabył prawo do świadczenia rehabilitacyjnego. Ponieważ pierwszy dzień świadczenia przypada w II kwartale 2014 r., w celu obliczenia świadczenia rehabilitacyjnego należy zwaloryzować faktyczną podstawę wymiaru zasiłku chorobowego wskaźnikiem waloryzacji obowiązującym w tym kwartale, tj. 1406,53 zł x 105,8% = 1488,11 zł. Tak obliczona kwota będzie stanowiła podstawę wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego.
Jeżeli zwaloryzowana faktyczna podstawa wymiaru zasiłku okaże się niższa od odpowiedniej kwoty minimalnego wynagrodzenia pracowników, jako podstawę wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego przyjmuje się kwotę najniższą.
PRZYKŁAD
Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego dla pracownika chorującego w okresie od 1 października 2013 r. do 31 marca 2014 r. (182 dni) stanowiła kwota przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc powstania niezdolności do pracy (od października 2012 r. do września 2013 r.) w wysokości 1359,04 zł, po pomniejszeniu o składki finansowane przez pracownika (13,71%). Kwota ta była niższa od najniższej podstawy wymiaru obowiązującej od 1 stycznia 2014 r., zatem jako podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przyjęto 1449,67 zł.
Od 1 kwietnia 2014 r. pracownik ma prawo do świadczenia rehabilitacyjnego. W związku z tym, że pierwszy dzień świadczenia przypada w II kwartale 2014 r., podstawa wymiaru zasiłku chorobowego została zwaloryzowana wskaźnikiem 105,8% i wyniosła 1437,86 zł (1359,04 zł x 105,8%). Zwaloryzowana podstawa wymiaru zasiłku jest niższa od minimalnej podstawy obowiązującej w 2014 r., dlatego podstawą wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego nadal będzie kwota minimalna przyjęta jako podstawa zasiłku chorobowego, tj. 1449,67 zł.
Wskaźnik waloryzacji jest ogłaszany w terminie do ostatniego dnia każdego kwartału kalendarzowego.
Wniosek o udzielenie ulgi w spłacie należności do ZUS
Wysokość wskaźnika waloryzacji
Składki ZUS pracodawcy i pracownika 2014
PODSTAWA PRAWNA:
● art. 18, art. 19, art. 22, art. 36, art. 45 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (j.t. DzU z 2014 r. poz. 159),
● art. 6 ust. 2 ustawy z 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (DzU nr 200, poz. 1679; ost. zm. DzU z 2005 r. nr 157, poz. 1314).
Więcej przeczytasz w Serwisie Prawno - Pracowniczym. Sprawdź!