Porozumienia cenowe
Porozumienia cenowe polegają na pośrednim lub bezpośrednim ustalaniu cen przez uczestników porozumienia. Dotyczy to wszelkiego rodzaju cen – zarówno hurtowych, jak i detalicznych, a także narzucania określonych rabatów lub marż.
Porozumienia cenowe kojarzą się najczęściej z ustalaniem ceny minimalnej, jednak tak samo sankcjonowane jest określanie ceny sztywnej oraz maksymalnej. Cena sztywna nie pozwala bowiem na dostosowanie oferty do warunków konkretnego rynku (oczywiste jest, że ceny w centrum Warszawy będą wyższe, niż w podmiejskich miejscowościach - wynika to m.in. z kosztów utrzymania lokalu). Zaś narzucanie ceny maksymalnej może w efekcie przyczynić się do obniżenia standardów lub wyparcia z rynku przedsiębiorców.
Narzucanie ceny maksymalnej jest szczególnie niebezpieczne dla niewielkich firm, specjalizujących się w produkcji określonych towarów lub świadczeniem jednego rodzaju usług. W wyniku przyjęcia ceny maksymalnej mogą być oni zmuszeni do znacznego obniżenia jakości, co może zniechęcić klientów. Ponadto ich dochody mogą okazać się bardzo niezadowalające, a to doprowadzi do zakończenia działalności.
Porozumienia cenowe należą do najtrudniej wykrywalnych, ale i najsurowiej karanych. Aby je ograniczać UOKiK wprowadził program obniżania i darowania kar, tzw. Leniency Programme.
Przeczytaj: Jak skorzystać z programu Leniency
Porozumienia kondycjonalne
Te porozumienia dotyczą innych niż cena warunków współpracy przedsiębiorców. Mogą zatem odnosić się do systemu sprzedaży i zakupu towarów, wspólnej reklamy itp.
Oczywiście należy mieć na uwadze, że przedsiębiorcy często zawierają podobne porozumienia – są one zabronione tylko wówczas, gdy negatywnie wpływają na konkurencję na danym rynku.
Przykładem porozumienia kondycjonalnego jest porozumienie dwóch kolporterów prasy – Ruch SA i Rolkon. Przyczyną zawarcia porozumienia było wkroczenie na rynek Kolporter SA. Przedsiębiorcy umówili się, że będą sobie wzajemnie świadczyć usługi logistyczne, a także informować się o nowych rozwiązaniach technologicznych. Ich działania miały na celu maksymalną obniżkę cen, a także działania przeciwko nowemu konkurentowi.
Polecamy: Jak uniknąć błędów przy tworzeniu polityki cenowej firm