Tradycyjnie rynek norweski akceptuje przede wszystkim wysoką jakość (jest to również konieczność wynikająca z klimatu). Niemniej, od kilku lat silna presja na koszty, konkurencja i okazja do szybkiego zysku w związku z boomem gospodarczym powodują, że nawet wiodące firmy zlecają produkcję o bardzo niskiej jakości (nie dotyczy to rynku offshore).
Zasadniczo na rynku nadal obowiązuje typowa dla krajów o przyspieszonym rozwoju polaryzacja na rynek bardzo wysokiej jakości, głównie wiodących marek i rynek produktu najtańszego.
Polecamy: Jak zarejestrować firmę w Norwegii
Niezależnie od specyfiki zamówienia Norwegowie są szczególnie wyczuleni na uczciwość kontrahentów i ich szczerość we wzajemnych relacjach.
Polscy dostawcy, którzy nie trzymali podstawowych standardów przy utrzymaniu umówionej jakości oraz terminowości nawet po latach mają bardzo utrudniony kontakt z norweskim rynkiem, gdzie informacja o braku fachowości i przede wszystkim uczciwości rozchodzi się bardzo szybko.
Stąd na przykład w przypadku braku możliwości wypełnienia kontraktu w zakresie terminów dostaw rozsądnym wydaje się poinformowanie norweskiego partnera o występujących problemach.
Należy zaznaczyć, że znaczna część norweskich odbiorców jest związana terminami jako dostawcy, a jakiekolwiek opóźnienia powodują stratę zarówno pieniędzy jak i bardzo ważnej na rynku reputacji.
Podsumowując należy zwrócić szczególną uwagę, w związku z opisanymi uwarunkowaniami, na czułość rynku norweskiego na niedotrzymanie umów, także ustnych. Zostaje to zapamiętane na dziesięciolecia a informacja natychmiast dociera do wielu innych potencjalnych klientów.
Polecamy: Jak Norwegowie zachowują się w relacjach biznesowych