W przypadku większości towarów przy dopuszczeniu na obszar celny FR wymagane jest potwierdzenie przeprowadzenia obowiązkowej certyfikacji.
Certyfikat okazywany jest jednocześnie z deklaracją celną. W Federacji Rosyjskiej certyfikaty dzielą się na obowiązkowe i dobrowolne. Certyfikacja obowiązkowa dotyczy produktów, figurujących na listach Federalnej Agencji Regulacji Technicznych i Metrologii (Rostechregulirowanije).
Nomenklatura towarów, które wymagają obowiązkowej certyfikacji, jest ustalana przez akty prawne FR i jest aktualizowana co roku. Przy certyfikacji obowiązkowej potwierdzana jest zgodność z tymi wymogami, które są określone prawnie. Wydawany w efekcie certyfikat zgodności i znak zgodności są ważne na całym terytorium Federacji Rosyjskiej.
Dobrowolny system certyfikacji oznacza certyfikację towarów wyłącznie z inicjatywy producenta. Ma on prawo poddawać swoje produkty certyfikacji na zgodność z dowolnymi wymogami dokumentacji normatywno-technicznej, w tym także zagranicznej. Dobrowolna certyfikacja, przeprowadzana przez prestiżowe organizacje, stanowi skuteczny sposób zachęty klienta do wyboru konkretnego towaru. Dla producenta zdobycie certyfikatu oznacza większe prawdopodobieństwo, że jego produkt zostanie kupiony.
Polecamy: Jaką procedurę celną wybrać - dopuszczenie, tranzyt i przetwarzanie
Dobrowolna certyfikacja podnosi konkurencyjność produktów i usług i przyspiesza proces obrotu towarów. W ten sposób dobrowolna certyfikacja staje się skutecznym instrumentem rynkowym, którym zainteresowany jest zarówno producent, jak i klient.
Zazwyczaj jest ona przeprowadzana na prośbę producenta, sprzedawcy towarów lub na wniosek zamawiającego. Obecnie duże sieci handlowe przy zakupie towarów wymagają oficjalnego potwierdzenia ich jakości, jeśli nawet towary te prawnie nie podlegają obowiązkowej certyfikacji. W takich przypadkach przeprowadzana jest certyfikacja dobrowolna — wydawany jest dobrowolny certyfikat zgodności, certyfikat higieniczny i protokół odbytych testów certyfikacyjnych.
Jeśli produkt podlega obowiązkowej certyfikacji, wydawany jest obowiązkowy Certyfikat zgodności GOST-R, drukowany na niebieskim formularzu. Istnieje kilka systemów certyfikacji. Najbardziej popularny jest system GOST-R, świadectwo sanitarno-epidemiologiczne i certyfikacja bezpieczeństwa przeciwpożarowego.
System certyfikacji GOST-R jest najczęściej praktykowany. Bazuje na GOSTach — państwowych standardach, które ustalają określone wymagania, co do produktów. W dwóch pozostałych systemach certyfikacji towary są sprawdzane na zgodność z dokumentami standaryzującymi, takimi jak Zasady i Normy Sanitarne (SanPIN), Normy Bezpieczeństwa Przeciwpożarowego (NPB) i in. W efekcie ekspertyzy sanitarno-epidemiologicznej wydawane jest świadectwo sanitarno-epidemiologiczne (SEZ), nazywane także „certyfikatem higienicznym”.
Certyfikaty obowiązkowe i dobrowolne można uzyskać w jednym z centrów certyfikacji. Dziś na rynku rosyjskim działa wiele organizacji, które podają się za ekspertów w dziedzinie certyfikacji. Jednak, aby uzyskany certyfikat był ważny, centrum certyfikacji musi posiadać akredytację do prowadzenia działalności certyfikacyjnej.
Akredytowane centrum certyfikacji ma prawo przeprowadzać certyfikację w swojej dziedzinie akredytacji (zgodnie z wykazem konkretnych grup produkcji, które centrum ma prawo poddawać certyfikacji). Jednym z najbardziej prestiżowych centrów certyfikacji jest „Rostest”.
Artykuł jest fragmentem książki „Azbuka biznesmena. Działalność gospodarcza w Rosji.” Autorstwa Wydziału Promocji Inwestycji i Handlu Ambasady Rzeczypospolitej w Moskwie.