Sprostowanie, zgodnie z art. 31 ust. 1 ustawy i doktryną jest rzeczową i odnoszącą się do faktów wypowiedzią prostującą wypowiedź nieprawdziwą i nieścisłą. Istotny jest czynnik rzeczowości, gdyż zgodnie z postanowieniem SN z dnia 5 sierpnia 2003r. II KK 13/03 prawo prasowe wymaga, aby sprostowanie, jak i odpowiedź były rzeczowe, przy czym pod pojęciem rzeczowości należy rozumieć: konkretność, zawartość i jasność wypowiedzi. W wypadku nie spełnienia niniejszych wymogów, redaktor naczelny na podstawie art. 33 ust. 1 pr. pras. odmówi opublikowania sprostowania bądź odpowiedzi. Charakterystyczny dla sprostowania powinien być brak oceny i komentarzy. Natomiast odpowiedź została określona w art. 31 ust. 2 ustawy pr. prasowego jako rzeczowa wypowiedź, będąca reakcją na stwierdzenia zagrażające dobrom osobistym, co istotne w przeciwieństwie do sprostowania może ona zawierać krytyczny komentarz, polemikę, oceny.
Polecamy: Polecamy: Forma odmowy udzielenia informacji publicznej
Ten sam tekst może stanowić zarówno przedmiot sprostowania jak i odpowiedzi.
Wybór reakcji na treść materiału prasowego zależy w tym wypadku od decyzji osoby zainteresowanej, przy czym nie ma przeciwwskazań, aby wysłać do danej redakcji zarówno sprostowania jak i odpowiedzi.
Dodatkową instytucją chroniącą jednostkę przed działaniem prasy jest art 51 ust. 4 Konstytucji, w którym stwierdzono, iż każdy ma prawo żądania sprostowania informacji nieprawdziwych , niepełnych lub zebranych w sposób sprzeczny z ustawą. Natomiast na gruncie kodeksu cywilnego, w zakresie ochrony dóbr osobistych zbliżoną ochronę daje art. 24 - § 1. Ten, czyje dobro osobiste zostaje zagrożone cudzym działaniem, może żądać zaniechania tego działania, chyba że nie jest ono bezprawne. W razie dokonanego naruszenia może on także żądać, ażeby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności ażeby złożyła oświadczenie odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie. Na zasadach przewidzianych w kodeksie może on również żądać zadośćuczynienia pieniężnego lub zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny. Nie ma przeszkody, aby zawrzeć w sprostowaniu roszczenie ewentualne, tj. wskazujące, iż w wypadku nie dokonania sprostowania na podstawie art.31 ust. 1 prawa prasowego, prosi się o złożenie oświadczenia o odpowiedniej treści zgodnie z art. 24 kc.
Polecamy: Sprostowanie – kto jest odpowiedzialny ze jego publikację?