Biuro Informacji Kredytowej…
…czyli BIK, został powołany w 1997 roku przez Związek Banków Polskich na mocy ustawy o Prawie Bankowym. Instytucja ta ma za zadanie przetwarzanie informacji o wszelkich zobowiązaniach dotyczących banków i SKOK’ów. W ten sposób każda osoba korzystająca z usług w sektorze finansowym posiada swoją historię w BIK’u, niezależnie czy zobowiązania te regulowane są terminowo czy też z opóźnieniami.
Na czas trwania zobowiązania wobec banku czy SKOK’u, uprawnione do tego podmioty prawne, mają wgląd w historię finansową klienta. Zgodę taką wyraża klient w momencie wnioskowania o jedną z usług finansowych. Bez niej nie jest możliwe skorzystanie z produktu. Po wygaśnięciu umowy, konsument sam decyduje co będzie widniało w raporcie Biura. Jeżeli nie została wyrażona zgoda na przetwarzanie danych po spłacie zobowiązania, BIK zawierał będzie jedynie informacje na temat rodzaju, okresu oraz wysokości przyznanego kredytu czy pożyczki. Osoba sprawdzająca raport, nie będzie w stanie na jego podstawie określić czy historia spłaty była pozytywna czy negatywna.
Bez wyrażenia zgody przez konsumenta, BIK może przetwarzać dane na temat dokładnej historii danego zdarzenia tylko w przypadku, gdy nastąpiła zaległość ponad 60 dni ze spłatą należności oraz upłynęło 30 dni od powiadomienia o zamiarze przetwarzaniu danych bez zgody konsumenta. Maksymalny okres czasu jaki mogą być informacje udostępnianie to 5 lat od momentu wygaśnięcia zobowiązania.
Przeczytaj także: Zła historia kredytowa w BIK nie przekreśla szansy na kredyt
Do raportu BIK dostęp mają wyłącznie banki, SKOK’i oraz sam zainteresowany. Aby go otrzymać, należy zgłosić się w Biurze Obsługi Klienta BIK przy ul. Postępu 17A w Warszawie. Raz na pół roku raport jest wydawany bezpłatnie.
Spłacane terminowo zobowiązania, tworzą pozytywną historię w BIK’u co rzutuje na obraz potencjalnego klienta w banku. Osoby takie mogą liczyć na korzystniejsze warunki np. przy udzielaniu kredytu.
Rejestry dłużników…
…czyli Biura Informacji Gospodarczej (BIG) powstały na podstawie Ustawy o udostępnianiu informacji gospodarczych. Ich rolą jest udostępnianie informacji pochodzących zarówno z sektora bankowego, a także wszystkich pozostałych sektorów gospodarki.
Wpisy w BIG’u posiadają osoby, które zostały umieszczone tam przez wierzyciela-przedsiębiorcę, na podstawie zalegania ze zobowiązaniem w związku z jakimkolwiek stosunku prawnym łączącym dwie strony, np.: umowy o świadczeniu usług telekomunikacyjnych. Po nowelizacji Ustawy powołującej BIG’i, od 14 czerwca 2010 roku również osoba fizyczna, nieprowadząca działalności, może umieścić dłużnika w rejestrze. W odróżnieniu od wierzyciela–przedsiębiorcy, osoba fizyczna musi dysponować tytułem wykonawczym zaopatrzonym w klauzulę wykonalności.
Zobacz także: Powszechne prawo do zgłaszania dłużników
Wierzyciel, aby dokonać wpisu, musi posiadać podpisaną umowę z biurem prowadzącym taki rejestr. Wpis jest płatny, a jego cena zależy od usługodawcy. Obecnie w Polsce działają trzy tego typu biura:
• InfoMonitor - który współpracuje z BIK
• Rejestr Dłużników ERIF BIG SA, przed 14 czerwca 2010 r. zwany Europejskim Rejestrem Informacji Finansowej BIG SA
• KRD - Krajowy Rejestr Dłużników
Informacje na temat dłużnika może usunąć jedynie wierzyciel, gdy poinformuje biuro, iż zobowiązanie zostało spłacone.
Aby sprawdzić, czy kontrahent nie figuruje w jednym ze spisów, należy posiadać jego pisemną zgodę oraz umowę z BIG’iem. Obecność wpisów w BIG’u praktycznie automatycznie wyklucza osobę z korzystania nie tylko z usług sektora bankowego, ale również z wielu innych branż usługowych np. telekomunikacyjnej.
Biorąc udział w życiu rynków finansowych nie ma możliwości uniknięcia pojawienia się zapisów w Biurze Informacji Kredytowej. Dodatkowo może to przynieść wymierne korzyści, czego nie można powiedzieć, gdy wpis taki znajdzie się w jednym z Biur Informacji Gospodarczych. Negatywnej historii należy jednak wystrzegać się w obu rejestrach – banki „nierzetelnym dłużnikom” niechętnie ponownie pożyczają pieniądze.