Przez całą sesję rynki w Europie wschodniej i południowej radziły sobie nie najlepiej i były na minusie. Na pewno przyczyną spadków nie są dane makro. Bank Anglii pozostawił stopy procentowe bez zmian, co nie może dziwić w sytuacji, gdy angielska gospodarka w czwartym kwartale 2010 roku zanotowała spadek PKB. Jakakolwiek wzmianka o podwyżce byłaby szokiem dla rynku, na który bank nie mógł sobie pozwolić.
Dowiedz się także: Jak zachowywał się rynek finansowy pod koniec stycznia?
Niespodzianką na plus okazały się natomiast zaskakująco dobre informacje o nowo zarejestrowanych bezrobotnych w USA, których liczba w poprzednim tygodniu spadła do poziomu 383 tysięcy. Oznacza to, że nowych bezrobotnych pojawiło się najmniej od 2,5 roku. Trudno jednak oczekiwać euforii po tych danych, skoro nadal amerykańskim problemem jest gospodarka, która nie produkuje wystarczającej liczby miejsc pracy. Lepsze dane w kategorii mniejszej liczby bezrobotnych mogą co najwyżej obniżyć stopę bezrobocia, ale nie pomogą w wytworzeniu większego PKB.
Polecamy serwis: Kursy walut
Na naszym lokalnym rynku dane nic nie zmieniły, co najwyżej sprawiły, że byki z większym przekonaniem mogły bronić poziomu 2700 pkt. Wciąż więc uparcie tkwimy w trendzie bocznym, z przeświadczeniem, że jak indeksy nie wiedzą, gdzie iść, to muszą iść do poziomu 2700 pkt. Krótkoterminowy potencjał do spadków został już wyczerpany. Teraz, jeżeli podaż zostanie wsparta przez osłabienie zagranicznych rynków, WIG20 może dać szybkiego nura do kolejnego wsparcia, znajdującego się 100 pkt. niżej, na poziomie 2600 pkt. Wcześniej gracze raczej nie będą widzieli sensu angażowania się na rynku. Niewątpliwie jeżeli narastająca słabość naszego parkietu będzie się permanentnie utrzymywać, w końcu zostanie wykorzystana przez zagraniczny kapitał, który w dwie-trzy sesje zapewni nam szybką jazdę na północ.