Zakres przedmiotowy umowy leasingu
Szerszy zakres umów, do których stosuje się przepisy o leasingu na gruncie przepisów podatkowych, to również efekt znacznie szerszego zakresu przedmiotowego, czyli zakresu tego, co może być uznane za przedmiot umowy leasingu w rozumieniu tych przepisów. Kodeks cywilny wymieniał tu wyłącznie rzeczy, czyli przedmioty materialne. Natomiast z punktu widzenia podatków przedmiotem umowy leasingu mogą być nie tylko rzeczy, lecz także wartości niematerialne i prawne podlegające amortyzacji (w tym know-how, licencje etc.). Wykorzystanie tego w praktyce jest jednak znikome.
Porozmawiaj o tym na naszym FORUM!
Środki trwałe, zgodnie z definicją przewidzianą również w ustawach podatkowych, to budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu oraz inne przed-mioty, które:
- stanowią własność lub współwłasność podatnika, zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, są kompletne i zdatne do użytku w dniu ich przyjęcia do używania,
- odznaczają się przewidywanym okresem używania dłuższym niż rok,
- są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą lub oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.
Środkami trwałymi podlegającymi amortyzacji, a więc takimi, które mogą być oddane do używania (lub używania i pobierania pożytków), są również:
- przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych,
- budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie,
- tabor transportu morskiego w budowie (PKWiU 35.11).
Zobacz: Leasing gruntu i użytkowania wieczystego
Aby uniknąć wątpliwości po stronie korzystającego, który zawarł umowę leasingu finansowego, powyższe przepisy zostały uzupełnione w ten sposób, że do grupy środków trwałych zaliczono składniki majątku niestanowiące własności lub współwłasności podatnika, które są wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy leasingu, jeśli zgodnie z umową to korzystający dokonuje odpisów amortyzacyjnych (bez takiego zapisu mogłyby pojawić się wątpliwości co do uprawnienia korzystającego do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wykorzystywanych na podstawie leasingu finansowego). Co do zasady bowiem amortyzacji dokonuje właściciel.
W odróżnieniu od kodeksu cywilnego umowę leasingu na cele podatkowe zawrzeć można również w stosunku do wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, którymi są:
- autorskie lub pokrewne prawa majątkowe, a także prawa określone w ustawie Prawo własności przemysłowej,
- licencje,
- wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how).
Zobacz: Leasing towarów używanych
Również w odniesieniu do wartości niematerialnych i prawnych istnieje wymóg, aby odznaczały się przewidywanym okresem używania dłuższym niż rok i były wykorzystywane na potrzeby związane z pro-wadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą lub oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), najmu, dzierżawy lub umowy leasingu.
Jednak w praktyce nadal relatywnie rzadko wykorzystuje się możliwości oferowane przez umowę leasingu w odniesieniu do wymienionych wartości niematerialnych i prawnych.
Jeśli natomiast chodzi o środki trwałe bądź wartości niematerialne i prawne, które nie podlegają amortyzacji, przedmiotem umowy leasingu mogą być grunty oraz, od 1 stycznia 2013 r., prawo użytkowania wie-czystego.