Karta podatkowa
Najprostszym rozwiązaniem jest karta podatkowa, która nie wymaga od podatnika prowadzenia ksiąg podatkowych, składania zeznań czy wpłacania zaliczek na podatek dochodowy w ciągu roku.
Jest to forma zastrzeżona jedynie dla podmiotów określonych w art. 25 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, a także w załącznikach nr 3 i 4 do ustawy. Dotyczy to m. in. podatników prowadzących działalność usługową w zakresie handlu detalicznego żywnością, napojami czy wyrobami tytoniowymi, czy świadczący usługi ślusarskie, grawerskie czy kowalskie. Stawki karty podatkowej zmieniają się co roku i zależą od rodzaju działalności, miejsca jej prowadzenia oraz liczby zatrudnionych pracowników. Zastosowanie tej formy rozliczania podatków wiąże się z ograniczeniami, takimi jak brak możliwości pomniejszania przychodów o koszty ich uzyskania czy o straty z działalności i wymaga złożenia wniosku na formularzu PIT-16.
Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych
Jest to korzystne wyjście dla przedsiębiorców wymienionych w art. 12 (ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne), których przychód wynosił nie więcej niż 150 tys. euro rocznie. Stawki w zależności od rodzaju działalności wynoszą od 3 do 20 proc.
Zapisz się na nasz Newsletter!
W tym przypadku, tak jak w przypadku karty podatkowej, nie jest konieczne prowadzenie księgi przychodów i rozchodów, ale stawiane są wymogi gromadzenia i przechowywania wykazu środków trwałych oraz wartości materialnych i prawnych, ewidencję wyposażenia, odrębnie za każdy rok podatkowy oraz ewidencję przychodów. Podatnicy nie mogą jednak pomniejszać przychodu o koszty jego uzyskania. Aby rozliczyć się w ten sposób trzeba składać zeznanie roczne na formularzu PIT-28, a w ciągu roku obliczać i wpłacać na konto urzędu skarbowego ryczałt za każdy miesiąc lub kwartał.
Zasady ogólne
Podmioty, którym nie przysługują zryczałtowane formy zmuszone są stosować zasady ogólne lub podatek liniowy. W związku z tymi formami podatnicy mają obowiązek prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów albo księgi rachunkowe, ewidencję środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz wyposażenia, mogą natomiast pomniejszyć przychody o koszty ich uzyskania i korzystać z ulg podatkowych. Zaliczki na PIT należy wpłacać na konto urzędu skarbowego co miesiąc lub kwartał, a po zakończeniu roku, do 30 kwietnia - złożyć zeznanie roczne
Korektę PIT można złożyć drogą elektroniczną
VAT
Zakładający działalność gospodarczą mogą dokonać wyboru w zakresie rozliczania podatku VAT.
Mogą skorzystać ze zwolnienia podmiotowego aż do chwili, gdy sprzedaż przekroczy 150 tys. zł w ciągu roku. Po przekroczeniu tego progu rozliczenie VAT jest obligatoryjne. Można także dobrowolnie zrezygnować z takiego zwolnienia, co należy zaznaczyć w zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R. Przedsiębiorca rezygnujący może odliczać podatek naliczony przy zakupach. W przypadku obrotu konsumenckiego, gdy obrót w proporcji do okresu wykonywania czynności opodatkowanych w danym roku przekroczy limit 20 tys. zł, trzeba zainstalować kasę fiskalną. Konieczność instalacji zachodzi w ciągu dwóch miesięcy po miesiącu, w którym limit został przekroczony. Terminy składania deklaracji zależą od tego czy podatnik chce składać je kwartalnie ( do 25. dnia miesiąca następującego po danym kwartale) czy co miesiąc(do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym miała miejsce dostawa towaru lub została wykonana usługa)