Bank wypowiadając umowę kredytową i wzywając do spłaty całości zadłużenia realizuje „tylko” zadania ustawowe i wynikające z wewnętrznych procedur. Oznacza to, że pracownicy banku zdają sobie sprawę, że może być niemożliwe spłacenie całości zadłużenia w zakreślonym terminie (7, 14 lub 30 dni). W ten sposób chcą jedynie „zdopingować” dłużnika do zdecydowanego działania w celu spłaty zadłużenia. Oczekują konkretnej deklaracji ze strony dłużnika, czy jest w stanie spłacić zadłużenie w całości, ratami czy w inny sposób. Ważne jest samo podjęcie jakichkolwiek działań ze strony dłużnika, aby niejako „uspokoić” czułność pracownika banku.
Po wypowiedzeniu umowy kredytowej pojawia się stan wyczekiwania, kiedy dłużnik nie wie co robić, najczęściej nie jest w stanie spłacić nagle tak ogromnej kwoty, a z drugiej strony bank nie spieszy się z podjęciem działań windykacyjnych i egzekucyjnych, gdyż ma świadomość, że jest to kosztowne i długotrwałe. Podejmowanie tych działań wcale też nie musi prowadzić do wyegzekwowania należności. Z rożnych powodów egzekucja może nie być satysfakcjonująca dla banku.
Porozmawiaj o tym na naszym FORUM!
Stan wyczekiwania zatem trwa, strony spodziewają się ruchu, każda ze stron uważa, że ruch powinna wykonać druga strona. Tymczasem między stronami pojawia się obszar do zdefiniowania, którego wypełnienie służy dłużnikowi. Zdefiniowanie tego obszaru wynika z chęci pomocy dłużnikowi w jego problemach finansowych. Nie bez faktu pozostanie okoliczność, że poprawienie sytuacji osobistej dłużnika wskutek pomocy prawnej korzystnie wpłynie na relację z bankiem. Dłużnik odzyska pewność siebie i uzyska narzędzia pomocne w negocjacjach z bankiem.
W celu zdefiniowania obszaru między dłużnikiem a bankiem po wypowiedzeniu umowy można użyć określenia „obrona przed komornikiem”. Jest to autorska próba nazwania tego zjawiska i na pewno dostrzeżemy w niej wiele wad interpretacyjnych, jednak istota w sprawach zadłużenia zawsze sprowadza się do takiego ukształtowania sytuacji osobistej dłużnika, aby nie poniósł szkody wskutek działań windykacyjnych/egzekucyjnych albo poniesione szkody były jak najmniej uciążliwe dla niego. Wprowadza się pojęcia „windykacja” i „egzekucja”, które nie są tożsame, gdyż celem wyjaśnienia konieczne jest stwierdzenie, że czynności podejmowane przez bank przed uzyskaniem tytułu wykonawczego nazywane są windykacją, a czynności podejmowane przez komornika na zlecenie banku po uzyskaniu tytułu wykonawczego – egzekucją.
Obrona przed komornikiem to szereg czynności prawnych i faktycznych w relacji z wierzycielem (bankiem, inną firmą), na które składa się m.in.: sporządzanie projektów pism i wniosków, informowanie dłużnika o skutkach prawnych i faktycznych podejmowanych działań, tworzenie planów i strategii negocjacyjnych dla dłużnika. Celem obrony przed komornikiem jest wyeliminowanie potencjalnych szkód w majątku dłużnika
lub przygotowanie dłużnika na jak najmniej uciążliwe doświadczenie owych skutków.
W kolejnych artykułach autor będzie przedstawiał metody negocjacji z bankiem od momentu pojawienia się problemów z płatnościami rat kredytu, aż do wypowiedzenia umowy, a następnie skierowania sprawy do komornika. Zostaną przedstawione konkretne informacje i wskazówki, które posłużą każdemu do polepszenia swojej sytuacji w relacji z bankiem.