Wynagrodzenie z umowy cywilnoprawnej z własnym pracownikiem można uwzględniać w podstawie wymiaru zasiłku. Jednak tylko w kwocie faktycznie wypłaconej. Jeśli pracownik będący jednocześnie np. zleceniobiorcą zachoruje, to należy mu obliczyć zasiłek na podstawie wynagrodzenia osiąganego z umowy o pracę i zlecenia. Przy wliczaniu tych wynagrodzeń do podstawy wymiaru zasiłku trzeba stosować zasady wynikające z ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz określone przez ZUS.
Porozmawiaj o tym na naszym FORUM!
Będzie łatwiej o zwrot podatku VAT
Podstawę, od której oblicza się zasiłek w razie choroby pracowników, stanowi ich przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jeżeli ta ostatnia powstała przed upływem 12 miesięcy, podstawę ustala się na bazie przeciętnego wynagrodzenia z pełnych miesięcy kalendarzowych ubezpieczenia – zatrudnienia.
Gdy pracownik w okresie roku poprzedzającego chorobę osiągał także wynagrodzenie, np. z umowy-zlecenia, to należy je uwzględnić w podstawie wymiaru zasiłku. Jednak w przypadku tego przychodu muszą być spełnione dodatkowe warunki, o których informuje ZUS w komentarzu do ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (zamieszczonym na stronie internetowej www.zus.pl).
Wyjaśnienia ZUS
Płaca z tytułu umowy-zlecenia może być uwzględniona tylko wówczas, gdy w czasie niezdolności do pracy taka umowa wciąż trwa. Oznacza to, że wynagrodzenie z umowy cywilnoprawnej należy wyłączyć z podstawy wymiaru zasiłku przysługującego za okres po terminie, do którego umowa była zawarta. Nie rekompensuje się bowiem przychodu, którego pracownik już by nie osiągnął.
Uwzględniając w podstawie wymiaru zasiłku wynagrodzenie z tytułu umowy-zlecenia zawartej z własnym pracodawcą, należy pamiętać, że wlicza się je w kwocie faktycznie wypłaconej. Takiej płacy nie można uzupełniać.
PRZYKŁAD
Od 1 stycznia do 31 marca 2014 r. pracownicę łączyła z firmą także umowa-zlecenie. Lekarz stwierdził jej niezdolność do wykonywania obowiązków z powodu choroby od 12 marca do 9 kwietnia 2014 r. Podstawę wymiaru zasiłku stanowi w przedstawionej sytuacji przeciętne miesięczne wynagrodzenie z tytułu umowy o pracę za okres od marca 2013 roku do lutego 2014 r. z uwzględnieniem wynagrodzenia ze zlecenia za okres od stycznia do lutego 2014 r. Tę drugą płacę można jednak wliczyć do podstawy zasiłku jedynie za okres od 12 do 31 marca 2014 r. Należy ją natomiast wyłączyć z podstawy za okres od 1 do 9 kwietnia 2014 r. Umowa-zlecenie była bowiem zawarta tylko do 31 marca i dlatego przychodu uzyskanego z tego tytułu nie można uwzględniać za okres zasiłku po tym terminie.