Ważny element umowy
Kodeks cywilny w art. 867 ustanawia generalną zasadę podziału zysków w spółce cywilnej. Stanowi on, że co do zasady udział w zysku jest równy – i to niezależnie od wartości wniesionych wkładów. Taka regulacja może być krzywdząca dla wspólników, którzy ponieśli większe ryzyko gospodarcze (wnieśli wyższy wkład).
Na szczęście, ustawodawca wprowadza tu praktycznie dowolność w kształtowaniu zasad podziału zysku, stąd zastosować można dowolne (acz klarowne) zasady.
Niezależnie od ustalonych w umowie zasad, żaden wspólnik nie może być pozbawiony prawa do zysku (tego typu zapis będzie nieskuteczny).
Zobacz: Podejmowanie czynności przez wspólnika spółki cywilnej a sprzeciw pozostałych wspólników
Od czego może zależeć wielkość udziału w zysku?
Jak to było wspomniane powyżej, stosunek ten można ukształtować praktycznie dowolnie, podstawą do wyliczenia w udziału zysków mogą więc być np.:
- wielkość wniesionego wkładu (najczęstszy);
- charakter i ważność świadczonych usług w ramach spółki (czasami wiadomo, że część wspólników będzie miała większy udział w jej bieżących pracach niż inni);
- preferencje osobiste;
- zobowiązanie części wspólników wobec pozostałych do zwolnienia ich udziału w stracie itp.
Zobacz: Przekształcenie spółki cywilnej – krok po kroku
Należy zadbać o oznaczenie wartości wkładów
Z uwagi na to, że podział zysku w zależności od wartości wniesionego wkładu jest kryterium najczęstszym, należy zwrócić tu uwagę na kolejną zasadę zawartą w kodeksie cywilnym. Otóż, o ile nie wykaże się, że jest inaczej, uważa się wkłady wniesione przez wspólników za równe. Jeśli chcemy uniknąć późniejszych nieporozumień – wartość wkładów należy ustalić już na etapie spisywania umowy spółki poprzez:
- oznaczenie kwotowo wartości wniesionych wkładów;
- oznaczenie stosunku w jakim znajdują się wkłady do całego „majątku” spółki.