Ustawa wskazuje, że nieuczciwa praktyka to taka, która jest sprzeczna z dobrymi obyczajami i zniekształca lub może w istotny sposób zniekształcić zachowania rynkowe przeciętnych konsumentów. Nie jest istotne to, kiedy ma miejsce wpływ na decyzje konsumentów; może zaistnieć on podczas całego procesu zakupu – zarówno przed, w trakcie, jak i po zawarciu umowy, dotyczącej produktu. Nieuczciwe praktyki mogą przybrać postać działania lub zaniechania.
Czynem nieuczciwych praktyk rynkowych będzie zarówno zapewnienie klienta o nieprawdziwych cechach danego produktu, jak również „milcząca zgoda” i nie wyprowadzenie klienta z błędu.
O ile rywalizacja o klienta jest naturalnym elementem wolności gospodarczej, o tyle nieuczciwe praktyki rynkowe są jej zakłóceniem. Z samej zasady naruszają jej główne założenia.
Za nieuczciwe praktyki rynkowe uważa się w szczególności:
- Praktyki wprowadzające w błąd
- Agresywne praktyki rynkowe
- Działania sprzeczne z kodeksem dobrych praktyk, jeśli spełniają przesłanki poprzedniego akapitu.
Polecamy serwis: Reklama w małej firmie
Warto pamiętać, że jest to katalog otwarty, co pozwala na tworzenie nowych, nienazwanych i niesprecyzowanych jeszcze nieuczciwych praktyk.
Nieuczciwe praktyki rynkowe dotyczą tylko relacji B2C – czyli po jednej stronie stoi profesjonalista, zaś z drugiej konsument. Przedmiotem ochrony jest interes gospodarczy konsumenta, która w obrocie jest zwykle stroną słabszą, często nieświadomą swoich praw i bardziej podatną na nadużycia ze strony przedsiębiorców.
Przeczytaj także: Czym jest działanie wprowadzające w błąd
„Zniekształcenie w sposób istotny zachowań przeciętnego konsumenta” nie zostało w ustawie jednoznacznie wyjaśnione. Na gruncie orzecznictwa i prawa unijnego przyjmuje się, że jest to znaczne ograniczenie zdolności do świadomego podjęcia decyzji.