W tym również reklamą i marketingiem, które są bezpośrednio związane z promocją lub nabyciem produktu przez konsumenta.
Jako nieuczciwą określa się szczególnie taką praktykę rynkową, która jest wprowadzającą w błąd, jak również praktykę agresywną. Również stosowanie kodeksu dobrych praktyk, który jest sprzeczny z prawem może prowadzić do uznania go za praktyk nieuczciwą o ile spełnia wyżej wskazane przesłanki.
Za nieuczciwe praktyki rynkowe, niezależnie od okoliczności, w jakich następuje ich ocena, są uznawane wprowadzające w błąd działania, które polegają na umieszczaniu w materiałach marketingowych faktury lub dokumentu o podobnych cechach, który sugeruje obowiązek zapłaty wywołany u konsumenta przez wrażenie, że już zamówił produkt reklamowany, mimo że tego nie uczynił.
Polecamy: Ustawa deregulacyjna bis – zmiany ważne dla przedsiębiorców
Takie praktyki przejawiają się również w twierdzeniu lub stwarzaniu wrażenia, że sprzedawca działa w innym celu niż cel związany z jego działalnością gospodarczą lub zawodową, albo występowanie jako konsument, jeżeli jest to sprzeczne z rzeczywistym stanem rzeczy.
Ostatecznie nieuczciwe praktyki rynkowe mogą również polegać na wywoływaniu u konsumenta, pod warunkiem braku zgodności z prawdą, wrażenia, że usługi serwisowe odnoszące się do określonego produktu są dostępne w państwie członkowskim innym niż to państwo członkowskie, w którym produkt ten został sprzedany.