Środki trwałe użytkowane w toku prowadzenia działalności gospodarczej stopniowo zużywają się, co w konsekwencji oznacza dla podatnika konieczność ponoszenia nakładów finansowych zarówno na remont, jak i w niektórych przypadkach na modernizację posiadanych składników majątkowych. Często trudno jest jednoznacznie stwierdzić, czy podatnik ma do czynienia z remontem, czy faktycznie z modernizacją. Sprawy nie ułatwiają także przepisy podatkowe, ponieważ nie definiują jasno pojęcia remontu. Warto jednak podkreślić, że rozróżnienie tych dwóch pojęć jest bardzo istotne z podatkowego punktu widzenia. Wynika to z faktu, iż w zależności od tego, czy wydatki zostały poniesione na remont, czy modernizację w odmienny sposób rozlicza się koszty.
Remont a modernizacja
Za remont zwykło się przyjmować ogół prac związanych z przywróceniem środka trwałego do stanu pierwotnego wraz z wymianą zużytych elementów technicznych. Remontem są więc swojego rodzaju prace naprawcze i konserwujące.
Pojęcie modernizacji zostało opisane w art. 22 ustawy o PIT, w myśl którego z ulepszeniem podatnik ma do czynienia w sytuacji gdy następuje przebudowa, rozbudowa, rekonstrukcja, adaptacja lub modernizacja środka trwałego, która wymaga poniesienia wydatków przekraczających 3.500 zł w roku podatkowym. Ponadto w wyniku prac modernizacyjnych następuje wzrost wartości użytkowej danego środka trwałego w stosunku do wartości z dnia przyjęcia składnika majątkowego do użytkowania.
Różnica w ujmowaniu wydatków poniesionych na modernizację i remont
Podatnik powinien pamiętać, iż wydatki poniesione w na remont środka trwałego należy zaliczyć bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodu za dany okres podatkowy. Reguły tej nie może jednak zastosować w stosunku do kosztów modernizacji składnika majątkowego. Działania o charakterze modernizacyjnym, zwiększają wartość użytkową środka trwałego, z czego wynika obowiązek zwiększenia jego wartości ujmowanej w ewidencji. W konsekwencji wydatki poniesione na działania mające na celu ulepszenie składnika majątkowego będą rozliczane w czasie w postaci odpisów amortyzacyjnych.
Polecamy: Jaka decyzja wiąże przedsiębiorcę - podatnika?
A gdy środek trwały nie został jeszcze wprowadzony do ewidencji?
W sytuacji, gdy prace o charakterze remontowym bądź modernizacyjnym dotyczą środka trwałego niewprowadzonego jeszcze do ewidencji aktywów, wszystkie wydatki poniesione w tym celu, niezależnie od charakteru i wysokości, wpływają na wzrost początkowej wartości składnika majątkowego co oznacza, że kosztem będą poprzez odpisy amortyzacyjne.
Taka zależność ma zasadniczą zaletę, polegającą na możliwości doboru amortyzacji indywidualnej, skracającej okres amortyzacji. Należy jednak pamiętać o warunku, który należy spełnić, chcąc korzystać z wyżej wymienionej możliwości, mianowicie wartość wydatków poniesionych na ulepszenie środka trwałego powinna stanowić minimum 20% wartości początkowej środka trwałego, a w przypadku budowli i budynków mieszkalnych co najmniej 30% ich wartości początkowej.
Polecamy: Jakie sankcje za nieujawnianie dochodów?
Autor: Dominik Mędrzycki, księgowy Tax Care