Plan podziału funduszów masy upadłości sporządza i składa sędziemu-komisarzowi syndyk. W planie tym powinny być zawarte określone elementy, takie jak:
- określenie sumy podlegającej podziałowi,
- wymienienie wierzytelności i praw osób uczestniczących w podziale,
- określenie sumy, jaka przypada każdemu z uczestników podziału,
- wskazanie, które sumy mają być wypłacone, a które i z jakich przyczyn mają być pozostawione w depozycie sądowym,
- określenie, czy plan podziału jest częściowy czy ostateczny.
Sędzia-komisarz posiada kompetencje aby wnieść do planu poprawki lub polecić syndykowi dokonanie wskazanych przez niego zmian w planie.
W sprawach, w których wierzycielom przysługują wierzytelności zabezpieczone na rzeczy hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym i hipoteką morską, jak również prawa i roszczenia osobiste ciążące na nieruchomości, użytkowaniu wieczystym, spółdzielczym własnościowym prawie do lokalu lub statku morskim wpisanym do rejestru okrętowego, syndyk sporządza oddzielny plan podziału sum uzyskanych ze sprzedanych rzeczy lub praw. Do tego planu stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące typowego planu podziału. W planie podziału sumy uzyskanej ze sprzedaży nieruchomości syndyk wymienia dodatkowo prawa oraz prawa i roszczenia osobiste, które wskutek sprzedaży nieruchomości wygasły.
Sędzia-komisarz zawiadamia upadłego przedsiębiorcę, jak również członków rady wierzycieli oraz ogłasza przez obwieszczenie i ogłoszenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym, że plan podziału można przeglądać w sekretariacie sądu i w terminie dwóch tygodni od dnia obwieszczenia wnosić zarzuty przeciwko planowi podziału. Zarzuty przeciwko planowi podziału rozpoznaje również sędzia – komisarz. W razie potrzeby sędzia-komisarz wysłucha osoby, których praw dotyczą zarzuty. Na postanowienie sędziego-komisarza w przedmiocie zarzutów przysługuje zażalenie.
Jeżeli zarzutów nie wniesiono, sędzia-komisarz zatwierdza plan podziału, natomiast w razie wniesienia zarzutów, sprostowanie i zatwierdzenie planu podziału następuje po uprawomocnieniu się postanowienia sędziego-komisarza w sprawie zarzutów, a w razie jego zaskarżenia – po wydaniu postanowienia sądu.
Plan podziału wykonuje się niezwłocznie po jego zatwierdzeniu. Co ważne, wykonanie planu podziału nie może jednak nastąpić przed uprawomocnieniem się postanowienia o ogłoszeniu upadłości. W razie wniesienia zarzutów przeciwko planowi podziału lub zażalenia na postanowienie w sprawie zarzutów, plan wykonuje się tylko w tych częściach, których nie dotyczą żądania zgłoszone w zarzutach lub zażaleniu. W takim przypadku zakres wykonania planu określa sędzia – komisarz.
- Wykonując plan podziału, syndyk wydaje wierzycielowi należną mu kwotę lub przelewa ją na rachunek bankowy wierzyciela. Tak wygląda zaspokojenie wierzytelności co do zasady. Możliwe są jednak pewne modyfikacje.
- W razie zaspokojenia wierzytelności wierzyciela osobistego upadłego przedsiębiorcy, zabezpieczonej na mieniu tego upadłego hipoteką lub hipoteką morską, przed zbyciem przedmiotu obciążonego, w prawa wierzyciela wchodzi upadły. Odpowiedniego wpisu o tym dokonuje się w księdze wieczystej lub w rejestrze okrętowym. Podstawę wpisu w takim przypadku stanowi wyciąg z planu podziału funduszów masy upadłości uwierzytelniony przez sekretarza sądowego.
- Sumę wydzieloną na zaspokojenie wierzytelności, za którą poręczyła osoba trzecia, wydaje się wierzycielowi w wysokości należnej mu w dniu sporządzenia planu podziału, poręczycielowi zaś do wysokości dokonanej zapłaty.
- Sumę wydzieloną na zaspokojenie wierzytelności, za którą upadły odpowiada solidarnie lub niepodzielnie z osobą trzecią, wydaje się wierzycielowi w wysokości należnej mu w dniu sporządzenia planu, współdłużnikowi zaś w wysokości dokonanej zapłaty.
- Sumę wydzieloną na zaspokojenie wierzytelności, której wysokość zależy od warunku rozwiązującego, wydaje się wierzycielowi bez zabezpieczenia, chyba że obowiązek zabezpieczenia ciąży na wierzycielu z mocy istniejącego między nim, a upadłym przedsiębiorcą stosunku prawnego.
- Sumę wydzieloną na zaspokojenie wierzytelności, której zapłata zależy od warunku zawieszającego, wydaje się wierzycielowi, jeżeli udowodni, że warunek się ziścił. W przeciwnym razie sumę tę składa się do depozytu sądowego.
- Sumę wydzieloną na zaspokojenie wierzytelności niewymagalnej składa się również do depozytu sądowego.
Polecamy: Jakie są wady i zalety upadłości układowej?
Jeżeli miałaby miejsce sytuacja, w której wierzyciel nie odbierze swojej należności w terminie miesiąca, jak również w sytuacji gdy należna mu suma nie może być mu wydana z powodu podania nieprawidłowego adresu albo niepodania rachunku bankowego, sumy należne temu wierzycielowi złożone zostaną do depozytu sądowego.
We wszystkich sprawach, w których konieczne jest złożenie sum uzyskanych w wyniku wykonania planu podziału do depozytu sądowego, orzeka sędzia – komisarz.
Po umorzeniu lub zakończeniu postępowania upadłościowego sumy zatrzymane w depozycie wydaje się upadłemu przedsiębiorcy. Wykonuje się to jednak na jego wniosek i pod warunkiem, że nie przypadną one osobie wskazanej w planie podziału.
Polecamy: Pięć kroków do ogłoszenia upadłości