Jedną z form prowadzenia działalności gospodarczej jest indywidualna działalność gospodarcza, czyli jednoosobowe przedsiębiorstwo. Jednoosobową działalność gospodarczą mogą prowadzić osoby pełnoletnie, które posiadają pełną zdolność do czynności prawnych (czyli zdolność do nabywania praw i zaciągania zobowiązań). Działalność taką można prowadzić jako osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, ale posiadająca osobowość prawną.
Tego typu działalność posiada wiele zalet. Jest stosunkowo łatwa do rozpoczęcia, nie wymaga określonych nakładów finansowych ( jak jest m.in. w przypadku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością). Kolejnym ważnym aspektem jest również forma rozliczeń finansowo-księgowych, osoby prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą mogą rozliczać się z Urzędem Skarbowym na podstawie księgi przychodów i rozchodów lub korzystać ze zryczałtowanych form opodatkowania.
Jednak zakładając jednoosobową firmę należy liczyć się z faktem, iż właściciel odpowiada za zobowiązanie przedsiębiorstwa z sposób wyłączny i bez ograniczeń, co oznacza, że za zobowiązania firmy odpowiada również majątkiem osobistym ( do masy upadłości wchodzi cały majątek upadłego, poza wyjątkami wymienionymi w ustawie).
Bankructwo jest potocznym określeniem upadłości (procedury upadłościowej) i oznacza wszczęcie postępowania w sytuacji niewypłacalności dłużnika. Dłużnika uważa się za niewypłacalnego, jeżeli nie wykonuje swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych oraz, gdy jego zobowiązania przekraczają wartość jego majątku, nawet jeśli bieżąco wykonuje te zobowiązania (dotyczy to osób prawnych i jednostek organizacyjnych niebędących osobami prawnymi, ale posiadających osobowość prawną).
Polecamy: Czym jest rejestr pełnomocnictw?
Ogłoszenie upadłości ma na celu zapewnienie wspólnych roszczeń wierzycieli. Upadłość dzielimy na likwidacyjną (polega na egzekucji długów z majątku przedsiębiorstwa) i układową ( polega na zawarciu układu i restrukturyzacji długu). Podstawą prawną jest tu ustawa z dnia 28 lutego 2003r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz.U.2003 Nr 60 poz.535).
Wniosek o ogłoszenie upadłości może złożyć dłużnik i każdy z jego wierzycieli oraz w przypadku otrzymania pomocy publicznej o wartości powyżej 100,000 euro- organ udzielający pomocy. Wniosek należy złożyć do sądu gospodarczego właściwego dla dłużnika.
Artykuł 22 ustawy prawo upadłościowe i naprawcze, zawiera zakres danych, które powinien zawierać wniosek. Są to:
Wniosek składany przez dłużnika
- imię i nazwisko dłużnika, jego nazwę albo firmę, miejsce zamieszkania albo siedzibę, a gdy dłużnikiem jest spółka osobowa lub osoba prawna – reprezentantów spółki lub osoby prawnej i likwidatorów, jeżeli są ustanowieni, a ponadto w przypadku spółki imiona i nazwiska oraz miejsce zamieszkania wspólników odpowiadających za zobowiązania spółki bez ograniczenia;
- oznaczenie miejsca, w którym znajduje się przedsiębiorstwo lub inny majątek dłużnika;
- wskazanie okoliczności, które uzasadniają wniosek i ich uprawdopodobnienie;
- informację, czy dłużnik jest uczestnikiem systemu płatności lub systemu rozrachunku papierów wartościowych w rozumieniu ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. o ostateczności rozrachunku w systemach płatności i systemach rozrachunku papierów wartościowych oraz zasadach nadzoru nad tymi systemami (Dz. U. Nr 123, poz. 1351, z późn. zm.4);
- informację, czy dłużnik jest spółką publiczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego systemu obrotu oraz o spółkach publicznych.
Jeżeli dłużnikiem jest przedsiębiorca wpisany do właściwego rejestru, do wniosku należy dołączyć odpis z tego rejestru. Dodatkowo dłużnik, powinien we wniosku dodatkowo określić, czy wnosi o ogłoszenie upadłości z możliwością zawarcia układu, czy też o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację jego majątku. Ponadto do wniosku powinien dołączyć:
- aktualny wykaz majątku z szacunkową wyceną jego składników;
- bilans sporządzony dla celów tego postępowania, na dzień nie późniejszy niż trzydzieści dni przed dniem złożenia wniosku;
Dłużnik zobowiązany jest również do złożenia oświadczenia co do prawdziwości danych zawartych we wniosku. Jeżeli dłużnik nie może dołączyć jakiegoś z wymaganych dokumentów, powinien podać przyczyny ich nie złożenia.
Wniosek składany przez wierzyciela
Wymienione informacje w punktach 1-4 oraz informację uprawdopodobniające jego wierzytelność oraz wstępne propozycje układowe( w przypadku kiedy wnosi o ogłoszenie upadłości z możliwością zawarcia układu).
Wydane przez sąd postanowienie o ogłoszeniu upadłości podawane jest do publicznej wiadomości poprzez obwieszczenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym oraz publikację w dzienniku lokalnym. Postanowienie zawiera:
● imię i nazwisko, nazwę lub firmę, miejsce zamieszkania lub siedzibę upadłego, określenie sposobu prowadzenia postępowania;
● uregulowanie kwestii sprawowania zarządu swoim majątkiem (czy upadły będzie sprawował zarząd, jeśli tak to w jakim zakresie),jeżeli postępowanie prowadzone będzie z możliwością zawarcia układu;
● wezwanie wierzycieli upadłego do zgłoszenia wierzytelności w wyznaczonym terminie (w okresie nie krótszym niż miesiąc i nie dłuższym niż trzy miesiące;
● wezwanie osób, którym przysługują prawa oraz prawa i roszczenia osobiste ciążące na nieruchomości należącej do upadłego, jeżeli nie zostały ujawnione przez wpis w księdze wieczystej, do ich zgłoszenia w wyznaczonym terminie nie krótszym niż miesiąc i nie dłuższym niż trzy miesiące (po upływie tego terminu utracą one prawo do powoływania się na swoje prawa w postępowaniu upadłościowym);
● Wyznaczenie sędziego-komisarza i syndyka albo nadzorcę sądowego, albo zarządcę.
Data wydania postanowienia o ogłoszeniu upadłości jest datą upadłości. Jeżeli postanowieni zostało wydane po ponownym rozpatrzeniu za datę upadłości uważa się datę wydania pierwszego postanowienia.
Autor: Joanna Borowiecka