Do źródeł prawa, które wskazują na zasady odnoszące się do leasingu zalicza się nie tylko, co wydaje się oczywiste, Kodeks cywilny, ale również ustawę z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. nr 121, poz. 591 z późn. zm.) oraz ustawy podatkowe.
Kodeks cywilny normuje umowę leasingu w art. 7091 - 70918. Obok takich podstawowych zagadnień jak forma umowy, obowiązki korzystającego oraz finansującego, koszty ubezpieczenia przedmiotu leasingu, konsekwencje wad rzeczy będącej przedmiotem leasingu, formułuje także definicję leasingu, która przedstawia się następująco:
Polecamy: Definicje leasingowe zawarte w MSR
„Przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie, i oddać tę rzecz korzystającemu do używania, albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach, wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.”
Kodeks cywilny zawiera dodatkowo normę odsyłającą, zgodnie z którą, do odpowiedzialności finansującego za wady rzeczy powstałe na skutek okoliczności, za które finansujący ponosi odpowiedzialność, uprawnień i obowiązków stron w razie dochodzenia przez osobę trzecią przeciwko korzystającemu roszczeń dotyczących rzeczy, odpowiedzialności korzystającego i osoby trzeciej wobec finansującego w razie oddania rzeczy tej osobie przez korzystającego do używania, zabezpieczenia rat leasingu i świadczeń dodatkowych korzystającego, zwrotu rzeczy przez korzystającego po zakończeniu leasingu oraz do ulepszenia rzeczy przez korzystającego stosuje się odpowiednio przepisy o najmie, a do zapłaty przez korzystającego rat przed terminem płatności stosuje się odpowiednio przepisy o sprzedaży na raty.
Kodeks cywilny wskazuje również, iż do umowy, przez którą jedna strona zobowiązuje się oddać rzecz stanowiącą jej własność do używania albo do używania i pobierania pożytków drugiej stronie, a druga strona zobowiązuje się zapłacić właścicielowi rzeczy w umówionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej wartości rzeczy w chwili zawarcia tej umowy, stosuje się odpowiednio wskazane regulacje dotyczące leasingu. Oznacza to, że uregulowaniom kodeksu cywilnego podlega także umowa finansowego leasingu bezpośredniego.
Polecamy: Zakładam firmę