Kodeks cywilny wskazuje, że przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie, i oddać tę rzecz korzystającemu do używania, albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach, wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego. Kodeks wskazuje również jaka jest forma takiej umowy, obowiązki korzystającego oraz finansującego, koszty ubezpieczenia przedmiotu leasingu oraz m.in. konsekwencje wad rzeczy będącej przedmiotem leasingu. Podobne rozumienie leasingu pojawia się w MSR 17, które się do niego odnosi.
Polecamy: Zakładam firmę
Z uwagi na to, że transakcja pomiędzy leasingodawcą, a leasingobiorcą budowana jest w oparciu o umowę leasingową o charakterze wspólnym dla obydwu stron, jest uzasadnione używanie jednolitych definicji. Stosowanie takich samych definicji w zróżnicowanych okolicznościach, w których działają leasingodawca i leasingobiorca, może powodować, iż ta sama umowa leasingowa będzie inaczej zaklasyfikowana przez leasingodawcę, a inaczej przez leasingobiorcę.
Sytuacja, gdy leasingodawca odnosi korzyści z gwarancji wartości końcowej dostarczonej przez stronę nie związaną z leasingobiorcą.
Ważna jest jednak sama jego klasyfikacja, która, o ile nieokreślone w prawie polskim, o tyle oznaczona w MSR.
W klasyfikacji leasingu określonej w MSR za podstawowe kryterium przyjęto zakres ryzyka i pożytków z tytułu posiadania przedmiotu leasingu przypadający leasingodawcy oraz leasingobiorcy.
Na ryzyko składa się:
- możliwość poniesienia strat spowodowanych niewykorzystaniem zdolności produkcyjnych;
- utrata przydatności technicznej;
- zmiana poziomu osiąganego zwrotu wynikająca ze zmian warunków ekonomicznych.
Do pożytków należeć mogą oczekiwania zyskownego funkcjonowania dotyczące składnika aktywów w trakcie ekonomicznego okresu użytkowania, a także oczekiwanie na zysk wynikający z dokonującego się wzrostu jego wartości albo realizacji wartości określanej mianem końcowej.
Polecamy: Jakie formy leasingu są dopuszczalne
Umowa leasingowa jest zaliczana do leasingu oznaczanego jako finansowy. Ma to miejsce wówczas, gdy następuje transfer całego ryzyka oraz pożytków wynikających z tytułu posiadania przedmiotu leasingu.
Umowa leasingowa zaliczana jest wówczas do leasingu operacyjnego, gdy nie występuje przeniesienie ogółu ryzyka oraz pożytków z tytułu posiadania przedmiotu leasingu.