Od piątku koniec z monopolem banku na sprzedaż waluty koniecznej do spłaty kredytu walutowego. W życie wchodzi ustawa „O zmianie ustawy – Prawo bankowe oraz niektórych innych ustaw”, a z nią wolność w zakupie waluty na spłatę raty kredytu. Jak wynika z naszych analiz zdecydowanie warto z niej skorzystać.
Luki w nowej ustawie
Pod rządami nowych przepisów klient nie będzie ponosił jakichkolwiek kosztów za zmianę sposobu spłaty. Co do formalności, jak na razie nie wiadomo, czy w banku należy wcześniej zgłosić zamiar spłaty kredytu walutą i czy trzeba podpisać aneks do umowy kredytowej. A jeśli tak, to z jakim wyprzedzeniem. Ustawa nie zastrzega także jasno możliwości spłaty kredytu walutowego gotówką w kasach banku. Z ustawy „O zmianie ustawy – Prawo bankowe oraz niektórych innych ustaw” nie wynika również wprost, czy klient będzie mógł zmieniać sposób spłaty gdy np. nie zdąży lub zapomni kupić walutę, czy wystarczy, że przeleje złotówki, tak aby kredytujący bank przeliczył je sobie po swoich kursach. Dotychczasowa praktyka jest bowiem różnorodna. Gdy np. w: DnB Nord, Kredyt Banku, Lukasie, Getin Noble Banku, mBanku, MultiBanku i PKO BP klient miał dowolność spłaty, ale już w Millennium, Polbanku, Raiffeisenie czy DB PBC decyzja o spłacie w walucie była nieodwracalna i banki te nie chciały już przyjmować równowartości raty w złotych.
W DnB Nord już 40 proc. klientów spłacających kredyty walutowe oddaje bankowi raty w walucie. „Zakładamy, że po wejściu nowych przepisów odsetek ten się zwiększy” – mówi Joanna Górecka z DnB Nord. Zastrzega jednak, że klient, zainteresowany spłatą kredytu w taki sposób, będzie musiał podpisać bezpłatny aneks. Na pytanie o to, z jakim wyprzedzeniem trzeba to zrobić, przedstawicielka banku odpowiada, że już kolejną ratę bezpośrednio po aneksie będzie można oddać w walucie.
Przeczytaj także: Dlaczego za cenne zakupy warto płacić kartą?
Zakup franków
Tylko skąd ją wziąć? Klient może pójść do kantoru, skorzystać z walutowej platformy internetowej, bankowej lub pozabankowej, albo po prostu kupić walutę w innym banku niż ten, w którym spłaca kredyt.
Wystarczy rzut oka na bankowe tabele kursów walut, aby dostrzec ogromne różnice w wycenie. W piątek 19 sierpnia kurs sprzedaży, w najdroższym banku, Getin Noble Banku, wynosił 3,924 zł – był o niemal 18 groszy wyższy niż w banku, gdzie franka sprzedawano najtaniej, czyli w Citi Handlowym, gdzie opiewał na 3,748 zł. Średni kurs sprzedaży franka w przedstawionych bankach osiągnął tego dnia poziom 3,827 zł (średni kurs NBP natomiast wyniósł 3,697 zł).
Klient kupujący tego dnia walutę w najtańszym banku, jednocześnie spłacając ratę w najdroższej instytucji, oszczędzał blisko 18 zł na każdych 100 frankach raty kredytowej. Dla kredytu z ratą na poziomie ok. 500 franków – płacą ją np. osoby, które we franku pożyczały trzy lata temu 300 tys. zł, albo osoby, które wzięły w zeszłym roku kredyt również na taką kwotę, ale po dużo wyższych marżach, oszczędność na spreadzie wyniesie już 84 zł. Rata zamiast 1958 zł będzie kosztowała ich 1874 zł. Gdyby nawet różnica na kursie spadła do 10 gr. i tak miesięczna oszczędność wynosiłaby 50 zł. Przy różnicy 5 gr. kredytobiorca z ratą 500 franków zyskiwałby 25 zł. Niby niewiele, ale w skali roku to już coś. Nie wspominając o bezcennej satysfakcji.
Polecamy serwis: Inwestycje
Tańszy frank czy euro nie wystarczą jednak, aby operacja spłaty walutą kredytu z innego banku się opłaciła. Ważny jest również koszt prowadzenia konta walutowego lub oszczędnościowego rachunku walutowego oraz cena przelewu walut do innego banku.
I tu najlepiej wypada propozycja Citi Handlowego, gdzie zarówno konto walutowe we franku, jak i wszelkiego rodzaju przelewy: przez Internet, w oddziale czy przez telefon, są za darmo. W PKO BP również nie trzeba płacić za rachunek walutowy, ani nie trzeba zakładać do niego ROR złotowego. Należy jednak uiścić opłatę w wysokości 5 zł za dyspozycję przekazania pieniędzy z rachunku walutowego, dokonaną w oddziale banku. Prowizją 5 zł za przelew franków do innego banku z Konta Kantor zadowoli się również Alior. I jak na razie to rozwiązania oferowane przez Citi, PKO BP i Alior wydają się najbardziej korzystne dla klientów, chcących w bezgotówkowy sposób spłacać kredyt walutowy specjalnie na ten cel kupowanymi frankami. Propozycje tych banków z pewnością warte są zainteresowania, tym bardziej, że wszystkie trzy instytucje plasują się na dobrych miejscach pod względem wysokości kursów sprzedaży franka.
W większości pozostałych banków prowadzenie konta walutowego również jest bezpłatne, choć zdarzają się wyjątki. Za konto walutowe 20 zł miesięcznie może oczekiwać BNP Paribas. W BOŚ otwarcie konta walutowego kosztuje 20 zł, a prowadzenie – 5 zł miesięcznie. W BPH należy liczyć się z wydatkiem 5 zł miesięcznie, chyba że klient ma określone ROR-y złotowe, jak Sezam: Srebrny, Złoty lub Max; wówczas konto jest za darmo. W DNB Nord trzeba płacić 6 zł miesięcznie.
Kluczowy dla całego przedsięwzięcia w największym stopniu jest koszt przelewów, chyba że klient nie widzi problemu, aby z konta walutowego wypłacać pieniądze w kasie banku i fatygować się z gotówką do instytucji, w której spłaca kredyt. Za wypłaty waluty z konta banki sporadycznie pobierają prowizje. Jeśli jednak zainteresowany chciałby przeprowadzać operacje zakupu waluty i spłaty raty bezgotówkowo, musi zwrócić uwagę na koszty przelewów walutowych do obcych banków, bo mogą one całkowicie zniweczyć opłacalność całego przedsięwzięcia.
W BPH, w przypadku przelewów frankowych, jest to wydatek rzędu min. 70 zł, w DB PBC 50 zł, w BOŚ 40 zł, a w DnB Nord od 30 zł wzwyż. W Polbanku EFG zażądają co najmniej 25 zł, a w Raiffeisenie od 34,99 zł. W mBanku, MultiBanku i Nordei prowizja zaczyna się od 20 zł.
Jeśli chodzi o koszty przelewów, nie da się ukryć, że zdecydowanie bardziej z górki mają osoby, składające zlecenie na euro. Dzięki przelewom SEPA (Jednolity Obszar Płatności w Euro) w wielu bankach będzie to koszt 5 zł. Pod warunkiem jednak, że zarówno bank, w którym kupowane jest euro, jak i instytucja, do której trafia przelew, znajdują się w systemie rozliczeń SEPA.