Swoboda przedsiębiorczości
Istotą swobody przedsiębiorczości jest nie tylko umożliwienie prowadzenia działalności gospodarczej w innym państwie członkowskim niż państwo zamieszkania, ale również dostosowywanie przepisów dla jak najlepszej realizacji tego prawa. W ramach swobody przedsiębiorczości państwa są zobowiązane umożliwić obywatelom innych państw dostępu do prowadzenia działalności gospodarczej poprzez nie wprowadzanie przepisów prowadzących do dyskryminacji obywateli innych państw. Ogólne przepisy ograniczające działalność gospodarczą w danym państwie nie są dyskryminacją, ponieważ obejmują przedsiębiorców z innych państw tak samo jak obywateli państwa przyjmującego. Wymóg spełnienia warunków stawianych przy podejmowaniu konkretnych działalności jest taki sam dla rodzimych jak i zagranicznych przedsiębiorców. Zatem powołanie się na swobodę przedsiębiorczości przy odmowie wydania koncesji nie zostanie uwzględnione, ponieważ nie jest przesłanką łamiącą tą zasadę w myśl wcześniej przytoczonych kryteriów. Istnieją również pewne rodzaje działalności, które ze względu na swoja specyfikę nie mogą podlegać swobodzie przedsiębiorczości.
Na czym polega swoboda przedsiębiorczości?
Realizacja tej swobody obejmuje również na takim formułowaniu przepisów, aby były one jasne i precyzyjne tak, aby każdy przedsiębiorca rozumiał je jednoznacznie a wykładnia językowa nie prowadziła do sprzeczności lub możliwości wieloznacznej interpretacji. Na gruncie prawa polskiego do przepisów realizujących zasadę swobody przedsiębiorczości należy art. 13 ust. 1 ustawy o swobodzie gospodarczej, zgodnie, z którym osoby zagraniczne – z państw członkowskich UE, państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym oraz osoby zagraniczne, które mogą korzystać ze swobody przedsiębiorczości na podstawie umów zawartych przez te państwa z UE i jej państwami członkowskimi, mogą podejmować działalność gospodarzą na terytorium Polski na takich samych zasadach jak obywatele polscy. Ograniczenia są możliwe tylko, gdy przemawia za tym konieczność zagwarantowania bezpieczeństwa i porządku publicznego danym państwie.
Działalność gospodarcza w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej definiowana jest, jako podejmowanie rzeczywistych działań o charakterze zarobkowym z wykorzystaniem stałej infrastruktury w innym państwie UE na czas nieokreślony – jest to jeden z elementów odróżniających ją od swobody świadczenia usług.
Fundusze unijne na rozpoczęcie działalności gospodarczej
Swoboda świadczenia usług
Według traktatowej definicji swobodą świadczenia usług jest świadczenie wykonywane zwykle za wynagrodzeniem, które nie jest objęte postanowieniami dotyczącymi swobodnego przepływu osób, kapitału i towarów, w szczególności:
- działalność o charakterze przemysłowym;
- działalność rzemieślnicza;
- działalność o charakterze handlowym;
- wykonywanie wolnych zawodów.
Porozmawiaj o tym na naszym FORUM!
Różnice
Świadczący może czasowo wykonywać działalność w innym państwie członkowskim, aby spełnić usługę, ale działalność ta nie jest trwała, więc nie podlega swobodzie przedsiębiorczości. Istotny element rozróżnienia tych dwóch swobód polega na trwałości działań świadczonych przez przedsiębiorcę. Kolejnym ważnym rozróżnieniem jest transgraniczność prowadzonych działań, co do zasady więc przedsiębiorca trwale przebywa i świadczy usługi w państwie swego pochodzenia, ale tak jak wskazano wyżej, na czas świadczenia konkretnej usługi może przebywać w innym państwie. Również transgraniczne delegowanie pracowników przez przedsiębiorstwa usługowe jest objęte swobodą świadczenia usług.
Transgraniczność usług
Przy świadczeniu usług mamy do czynienia z trzema wariantami:
- usługodawca udaje się do innego kraju w celu zrealizowania usługi;
- usługobiorca przemieszcza się do państwa w celu skorzystania tam z usługi;
- korespondencyjna swoboda świadczenia usług – to usługa przemieszcza się przez granicę a nie usługodawca czy usługobiorca;
- również przemieszczanie się usługobiorcy z usługodawcą do państwa trzeciego, aby tam świadczyć usługę np. przewodnik wycieczek.
Swoboda świadczenia usług ma w stosunku do swobody prowadzenia działalności gospodarczej charakter subsydiarny, ale absolutnie nie należy ich mylić lub powoływać się zamiennie, ponieważ realizują one odmienne cele i takie powołanie byłoby nieskuteczne.