W wyniku nowelizacji Ustawy z 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce Dz. U. poz. 1342) zmianie uległy obszary związane z:
● czasem trwania leasingu nieruchomości,
● wartością początkową przedmiotu ponownego leasingu,
● zmianą stron umowy,
● samym rozszerzeniem przedmiotu leasingu.
Skrócenie minimalnego okresu leasingu nieruchomości podlegających amortyzacji.
Do tej pory, aby umowa dotycząca nieruchomości mogła zostać uznana za umowę leasingu operacyjnego, musiała być zawarta na co najmniej 10 lat. Obecnie okres ten został skrócony i wynosi 5 lat (zgodnie z art. 23b ust. 1 pkt 1 updof i art. 17b ust. 1 pkt 1 updop). Krótszy okres minimalny może zachęcić wielu przedsiębiorców, gdyż daje możliwość trafniejszego oszacowania ryzyka związanego z finansowaniem zakupu nieruchomości.
Wartość rynkowa w ponownym leasingu środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych
Od 2013 roku w przypadku leasingu dotyczącego środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, które były już przedmiotem leasingu, suma opłat ustalonych przez strony musi odpowiadać co najmniej wartości rynkowej przedmiotu umowy (art. 23b ust. 1 pkt 3 i art. 23f ust. 1 pkt 2 updof oraz art. 17b ust. 1 pkt 3 i art. 17f ust. 1 pkt 2 updop), a nie jak dotychczas - jego wartości początkowej.
Oznacza to, że przy oddawaniu przedmiotu w ponowny leasing, przedsiębiorcy nie muszą już brać pod uwagę jego wartości początkowej (z pierwszej umowy), ale wartość rynkową w momencie podpisywania kolejnej umowy. Dla właścicieli firm oznacza to obniżenie kosztów, wynikających z ponownego, długoterminowego wynajmu, ponieważ wartość początkowa leasingowanych przedmiotów jest zazwyczaj wielokrotnie wyższa niż ich obecna wartość rynkowa. W poprzednim stanie prawnym większość firm nie korzystała z takiej możliwości, gdyż była ona wyjątkowo nieopłacalną formą inwestycji. Wprowadzone zmiany w regulacjach prawnych mogą wpłynąć na zwiększenie i popularyzację zawierania umów leasingowych w Polsce.
Zobacz: Operacyjny czy finansowy - który leasing wybrać?
Możliwość zmiany stron umowy leasingu jeszcze w trakcie trwania jej okresu podstawowego.
Dotychczasowe ustawy o podatku dochodowym nie zawierały uregulowań dotyczących skutków związanych ze zmianą stron umowy leasingu. Powodowało to poważne wątpliwości interpretacyjne. Zazwyczaj organy podatkowe zmianę stron traktowały jako przesłankę świadczącą o zawarciu nowej umowy, co dla przedsiębiorców oznaczało dodatkowe obowiązki i koszty oraz zagrożenie utraty korzyści podatkowych wynikających z leasingu (zawarta ponownie umowa musiała również spełnić niezbędne warunki, kwalifikujące ją jako umowę leasingową).
Od 1 stycznia 2013 roku obowiązuje nowy zapis, który wprowadza możliwość zmiany stron umowy leasingu w trakcie trwania podstawowego okresu umowy. W przypadku, gdy nie ulegną zmianie inne postanowienia, rozliczanie takiej umowy odbędzie się tak, jakby nic się nie zmieniło.
Jednak należy pamiętać o tym, że w momencie pojawienia się innych zmian (np. długości czasu trwania tej umowy czy wartości opłat leasingowych), umowa taka dla celów podatkowych będzie traktowana jako zupełnie nowa.
Zobacz: Kiedy warto wybrać leasing zamiast dzierżawy
Możliwość objęcia umową leasingu prawa wieczystego użytkowania gruntów.
Jest to niewątpliwie jedna z najważniejszych zmian w przepisach podatkowych dotyczących leasingu, która obowiązuje od początku br. W poprzednim stanie prawnym nie było możliwości objęcia leasingiem prawa wieczystego użytkowania. Umowa wynajmu mogła obejmować tylko:
● środki trwałe podlegające amortyzacji,
● wartości niematerialne i prawne,
● grunty własnościowe.
W przypadku, gdy umowa leasingowa obejmowała np. budynek znajdujący się na działce gruntu, objętej prawem wieczystego użytkowania, konieczne było zawarcie drugiej umowy (innej niż leasing, np. dzierżawa) w odniesieniu do tego prawa.
Od 2013 roku w katalogu przedmiotów umowy leasingowej pojawiło się wspomniane wcześniej prawo wieczystego użytkowania gruntów (art. 23a pkt 1 i art. 23i updof oraz w art. 17a pkt 1 i art. 17i updop). Zmiany i regulacje związane z wprowadzeniem prawa wieczystego użytkowania gruntów są wyjątkowo korzystne dla przedsiębiorców i stanowią w pewnym sensie rewolucję w zakresie podatkowego rozliczania umów leasingu. Mogą one pozytywnie wpłynąć na rynek leasingu nieruchomości w Polsce oraz sprawić, że umowy leasingowe będą wykorzystywane częściej niż dotychczas.
Zobacz: Leasing czy kredyt na zakup firmowego auta?
WAŻNE
Znowelizowane przepisy dotyczą wyłącznie umów zawartych od 1 stycznia 2013 roku. Umowy leasingu sprzed tej daty rozliczane są w odniesieniu do poprzedniego stanu prawnego, zgodnie z zasadą lex retro non agit (prawo nie działa wstecz). Ponadto prawo wieczystego użytkowania gruntów nie zostało objęte żadnymi specjalnymi przepisami, dlatego jego leasing należy traktować tak jak leasing gruntów własnościowych.
Z perspektywy przedsiębiorcy wprowadzone zmiany skutkują wieloma korzyściami, np. brak przykrych konsekwencji podatkowych, związanych choćby z cesją umowy leasingowej. Ponadto dzięki rozszerzeniu katalogu, który determinuje co może stanowić przedmiot umowy leasingu, Ustawodawca ułatwił rozliczenie między stronami najmu oraz umożliwił korzystanie z ponownego leasingu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
Zobacz: Podatki dochodowe od leasingu