Zgromadzone na rachunkach środki mogą być wykorzystywane do zapłaty zobowiązań, spłaty kredytów lub pożyczek bądź wypłaty zaliczek na zagraniczne podróże służbowe albo przewalutowane na rachunki prowadzone w walucie krajowej.
Warto zwrócić uwagę, że wpływy środków pieniężnych na rachunek walutowy i wypływy środków z tego rachunku wymagają przeliczenia na złotówki. Wynika to z zapisów ustawy o rachunkowości, w myśl których wyrażone w walutach obcych operacje gospodarcze ujmuje się w księgach rachunkowych na dzień ich przeprowadzenia, o ile odrębne przepisy dotyczące środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej i innych krajów Europejskiego Obszaru Gospodarczego oraz środków niepodlegających zwrotowi, pochodzących ze źródeł zagranicznych, nie stanowią inaczej, odpowiednio po kursie:
1) faktycznie zastosowanym w tym dniu, wynikającym z charakteru operacji - w przypadku sprzedaży lub kupna walut oraz zapłaty należności albo zobowiązań;
2) średnim ogłoszonym dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski z dnia poprzedzającego ten dzień - w przypadku zapłaty należności lub zobowiązań, jeżeli nie jest zasadne zastosowanie kursu, o którym mowa w pkt 1, a także w przypadku pozostałych operacji.
Zastosowanie do wyceny wpływu waluty obcej na rachunek walutowy oraz do wyceny rozchodu waluty z tego rachunku kursu faktycznie zastosowanego jest możliwe tylko wtedy, gdy dochodzi do faktycznej wymiany waluty, np. zakupu lub sprzedaży waluty.
Nie można mówić o kursie faktycznie zastosowanym, gdy na rachunek walutowy wpływa należność od kontrahenta w walucie obcej lub gdy zapłata zobowiązania wobec kontrahenta jest dokonywana poprzez rachunek walutowy. Wynika to z faktu, że wpływ waluty na rachunek walutowy oraz jej rozchód z tego rachunku z tytułu rozrachunków z odbiorcami i dostawcami nie wiąże się z jej faktyczną wymianą. Dlatego w tym przypadku nie występuje faktyczny kurs waluty.
Zobacz: Prawo dla firm
Jeśli więc do wyceny wpływu lub rozchodu waluty nie można przyjąć kursu faktycznie zastosowanego, ponieważ taki kurs nie istnieje, wówczas do wyceny stosuje się średni kurs ogłoszony dla danej waluty przez Narodowy Bank Polski z dnia poprzedzającego dzień:
1) wpływu waluty obcej na rachunek walutowy w związku z otrzymaniem należności,
2) wypływu waluty obcej z rachunku walutowego w związku z zapłatą zobowiązania.
Metody wyceny rozchodu środków pieniężnych z rachunku walutowego
Jak wcześniej wspomniano, w odniesieniu do wyceny rozchodu środków z rachunku walutowego, dla celów bilansowych, stosowane są w praktyce dwa podejścia:
1) rozchód waluty wyceniany według kursu faktycznie zastosowanego lub
2) rozchód waluty wyceniany według kursu średniego NBP.
Zatem do wyceny rozchodu środków z rachunku walutowego z tytułu:
sprzedaży tych środków - stosuje się kurs faktycznie zastosowany przez bank, który walutę zakupił,
zapłaty zobowiązania - stosuje się kurs średni ogłoszony dla danej waluty przez NBP z dnia poprzedzającego dzień zapłaty.
Przy tym sposobie wyceny powstaną różnice kursowe od własnych środków pieniężnych. Ustalając więc różnice kursowe, należy przyjąć jedną z metod wyceny rozchodu środków pieniężnych z rachunku walutowego, tj.:
1) FIFO - według kursu waluty, która najwcześniej wpłynęła na rachunek walutowy,
2) LIFO - według kursu waluty, która najpóźniej wpłynęła na rachunek walutowy,
3) kurs przeciętny inaczej zwany średnioważonym - według kursów przeciętnych ustalonych w wysokości średniej ważonej kursów walut.
Przeczytaj w INFORLEX.PL Biznes cały artykuł: Ewidencja i rozliczanie środków pieniężnych w walucie obcej
W artykule omówiono również różnice kursowe powstałe przy rozchodzie środków pieniężnych z walutowego rachunku bankowego.