Wystarczy tylko 200 zł, by trafić do biura informacji gospodarczej, a to może się wiązać z poważnymi konsekwencjami np. na gruncie kontaktów z bankami. Z publikacji dowiecie się Państwo, jakie zmiany nastąpiły w rejestrze dłużników niewypłacalnych, jak funkcjonuje system informacji gospodarczej, kto ma prawo przechowywać i dysponować informacjami o finansach dłużnika, a wreszcie jak zmieniły się przepisy karne za naruszenie przepisów ustawy. Zachęcamy do kupna i prenumeraty.
Biura informacji gospodarczej po zmianach w „Poradniku Gazety Prawnej” nr 33 - już 5 września 2010 r.
Biuro informacji gospodarczej jest podmiotem, do którego przekazywana jest przez wierzyciela informacja gospodarcza i który informacje te ujawnia lub udostępnia. Ostatnio doszło do bardzo ważnych zmian w tym zakresie. Zasadniczo prawo do udostępnienia informacji gospodarczej stanowi wyłączną kompetencję takiego biura. Odstępstwo od tej zasady zachodzi w przypadku, gdy udostępnianie następuje w celu sprzedaży wierzytelności przez ogłoszenie publiczne lub gdy przepisy przewidują inny tryb udostępniania danych. Z uwagi na znaczenie biura warto poznać bliżej zasady, na jakich ono działa. Poznanie ich z pewnością ułatwi też bieżący kontakt z tą instytucją, a umożliwia to wywierania nacisku na dłużników, którzy zalegają ze spłatą należności.
Do biura można przekazać dane przedsiębiorców lub konsumentów. Przekazanie informacji o zobowiązaniu dłużnika będącym konsumentem nie jest do końca swobodne. Może ono bowiem nastąpić jedynie wówczas, gdy spełnione zostaną łącznie trzy przesłanki:
- zobowiązanie powstało w związku z określonym stosunkiem prawnym, w szczególności z tytułu umowy o kredyt konsumencki oraz umów o świadczenie usług pocztowych i telekomunikacyjnych, przewóz osób i bagażu w komunikacji masowej, dostarczanie energii elektrycznej, gazu i oleju opałowego, dostarczanie wody i odprowadzanie ścieków, wywóz nieczystości i dostarczanie energii cieplnej,
- łączna kwota wymagalnych zobowiązań dłużnika będącego konsumentem wobec wierzyciela wynosi co najmniej 200 zł oraz są one wymagalne od co najmniej 60 dni,
- upłynął co najmniej miesiąc od wysłania przez wierzyciela listem poleconym albo doręczenia dłużnikowi będącemu konsumentem do rąk własnych, na adres do doręczeń wskazany przez dłużnika będącego konsumentem, a jeżeli nie wskazał takiego adresu - na adres miejsca zamieszkania, wezwania do zapłaty, zawierającego ostrzeżenie o zamiarze przekazania danych do biura, z podaniem firmy i adresu siedziby tego biura.