(1) Treści e-learningu to elektroniczne materiały edukacyjne udostępniane osobom uczącym się lub nauczanym. Nośnikiem tych materiałów mogą być płyty CD i DVD, różnego rodzaju aplikacje i narzędzia internetowe. Pod pojęciem treści należy rozumieć szeroko pojmowane materiały edukacyjne, zawierające nie tylko samą wiedzę, lecz także ćwiczenia czy sprawdziany.
Treści mogą przybierać formę zarówno zaawansowanych technologicznie materiałów dydaktycznych (np. animacji), jak i tekstu zamieszczonego w formacie .pdf, czy sprawdzonych, określonych zasobów internetowych.
Polecamy: Dlaczego pracujemy lepiej,a zarabiamy gorzej?
Przykładem tego typu treści są między innymi:
• materiały do samokształcenia w formie tekstu lub tekstu z i lustracjami udostępniane w takich formatach, jak np. .doc, .pdf, .ppt,
• animacje,
• symulacje i gry edukacyjne,
• e-testy i e-ćwiczenia,
• e-booki i audiobooki,
• publikacje internetowe,
• wideokonferencje,
• podcasty i webcasty.
(2) Technologia e-learningu to wszelkiego rodzaju oprogramowanie (software) i sprzęt komputerowy (hardware) wykorzystywane do tworzenia różnego typu treści e-learningowych i odpowiedzialny za pracę z nimi. Software umożliwia stosowanie wszelkich form oraz trybów kształcenia na odległość. W szczególności jest to oprogramowanie przeznaczone do tworzenia e-szkoleń, platforma e-learningowa lub dowolnego rodzaju aplikacja wspomagająca. Hardware (sprzęt) jest przeznaczony do tworzenia oraz utrzymania infrastruktury technicznej konkretnego wdrożenia e-learningowego, są to głównie serwery, łącza itp.
(3) Kontekst e-learningu to warunki, w jakich wdrażane jest szkolenie, ze szczególnym uwzględnieniem:
• skali szkolenia czyli liczby użytkowników jednocześnie korzystających z e-szkolenia oraz ich rozproszenia terytorialnego,
• czasu trwania szkolenia,
• zakresu merytorycznego szkolenia,
• charakterystyki grupy docelowej,
• specyfiki przewidzianych treści.
Polecamy: Jak uniknąć błędów w komunikacji elektronicznej?
(4) Ludzie w e-learningu to grupa docelowych użytkowników danego szkolenia e-learningowego, charakteryzowana pod kątem następujących kryteriów:
• wieku,
• doświadczenia w korzystaniu z nauczania na odległość,
• rozproszenia terytorialnego,
• kompetencji informatycznych,
• czasu, jaki dana grupa może przeznaczyć na realizację e-szkolenia,
• nastawienia do nauczania na odległość.
(5) Komunikacja w e-learningu jest rozumiana zarówno jako komunikacja o szkoleniu, jak i komunikacja podczas szkolenia, przy czym:
• komunikacja o szkoleniu to sposób oraz forma przekazywania informacji o sposobie jego prowadzenia, celach, rezultatach oraz wszelkich istotnych informacjach grupie docelowej odbiorców oraz środowisku, w którym odbywa się szkolenie, a także przekaz informacji od odbiorców, którego celem jest zebranie opinii przydatnych do doskonalenia kursu,
• komunikacja podczas szkolenia to sposób, forma oraz zasady porozumiewania się jego uczestników, z uwzględnieniem ich różnych grup, np. komunikacja na poziomie trener-kursant, kursant-kursant.
(6) Zachowania w e-learningu to określenie różnego typu zachowań psycho-społecznych występujących podczas szkolenia, związanych z postrzeganiem, rozumieniem oraz odczuwaniem szkolenia e-learningowego przez jego uczestników oraz ich otoczenie.
Wymienione powyżej obszary - elementy e-learningu – wpływają wzajemnie na siebie i wzajemnie się przenikają. Zakończone sukcesem wdrożenie jakiegokolwiek kursu e-learningowego, niezależnie od typu organizacji (przedsiębiorstwo, uczelnia), w jakiej jest on wdrażany, nie może odbyć się bez uwzględnienia któregokolwiek z nich.
Fragment pochodzi z książki „E-learning. Tajniki edukacji na odległość” Marleny Plebańskiej (Wydawnictwo C.H. Beck, 2011). Wykorzystanie za wiedzą Wydawcy.