I tak gdybyśmy chcieli usystematyzować opinie według kryterium od najgorszych do najlepszych szefów sytuacja wyglądałoby tak:
- jest cholerykiem, boje się szefa, nerwowa atmosfera nie motywuje do pracy, trudno z nim współpracować;
- nie lubię szefa, humorzasty, niekompetentny, co tłumaczy moją “niewiedzą” wprowadza “wiernopddańcze” stosunki;
- wydaje kilka poleceń jednocześnie, po czym się z nich wycofuje, brak stanowczości;
- nie potrafi określić moich obowiązków w związku z czy wykonuje wszystko; imponuje mi rozległą wiedzą i intelektem, jednak nie potrafi być stanowczy i muszę go “bronić” przed współpracownikami i interesantami;
- daje mi dużą samodzielność, jednak nie wprowadza w tematy i nie objaśnia zleconej pracy;
- kompetentny, obiektywny, jednak brak mu precyzyjności w wyrażaniu myśli;
- zasadniczy i wymagający, od innych i od siebie;
- nie tworzy sztucznych barier, nie stawia pracowników na baczność, jednak ma posłuch w firmie;
- spokojny i zrównoważony, z poczuciem humoru;
- wspaniały organizator, wyrozumiały i kulturalny;
- czuję się dowartościowana i współodpowiedzialna za realizację poleceń;
- pozytywnie nastawiony do ludzi, docenia ich i motywuje;
- lubię szefa, stanowczy, potrafi rozwiązać każdy problem, nawet jeśli krzyczy robi to z wdziękiem i poczuciem humoru;
- czuję się pracując dla niego jak wartościowy współpracownik.
Przeczytaj też: Jak poradzić sobie z nadgorliwym szefem?
Z kolei w ocenie szefów sekretarka może być ich prawą ręką, lecz czasami też złem koniecznym. Gdyby chcieć usystematyzować opinię według kryterium od negatywnych do pozytywnych opinii sytuacja wyglądałaby tak:
- naburmuszona, mina cierpiętnicy, moralizująca;
- poirytowana, konfliktowa;
- przekonana o swojej nieomylności, krytyczny stosunek do ludzi;
- “wszystkowiedząca”, przerywająca w pół zdania z koniecznością późniejszych sprostowań;
- bez naleciałości “ w poprzedniej firmie…”;
- z trudem wykonuje polecenia szefa tracąc czas na zbędne dyskusje;
- eksponuje urodę, sylwetkę a ma być sekretarką nie modelką;
- wiek i wygląd jest nie istotny, powinna być komunikatywna i sympatyczna;
- zorganizowana i samodzielna;
- dyspozycyjna i punktualna;
- łatwo ucząca się i otwarta na nową wiedzę, łatwo dopasowująca się do warunków w jakich się znalazła;
- jest łącznikiem pomiędzy szefem a interesantami;
- ma ogólną orientacje w branży w której pracuje;
- czasem trudno określić kto ważniejszy szef czy sekretarka;
- asystentka prezesa w firmie komercyjnej pełni taką samą funkcję jak szef gabinetu ministra.
Przeczytaj też: Kultura pracy
Pamiętaj, największym błędem jaki może popełnić sekretarka jest przyznanie, że nie lubi szefa albo że się go boi. Nawet najbardziej zaprzyjaźnionemu szefowi nie mów po imieniu przy interesantach i nie okazuj zbytniej zażyłości.
Nie komentuj, nie przekazuj dalej wiedzy którą posiadasz o swoim szefie i nie spoufalaj się z szefem, nie traktuj go protekcjonalnie. Okazuj mu lojalność.
Polecamy: Jak poradzić sobie z nadgorliwym szefem?
Przestrzegaj poleceń przełożonego, a także pamiętaj, iż Twój szef jest najważniejszą osobą w pracy. Jeśli masz dwóch szefów lub szefowe powinnaś przestrzegać pewnych zasad:
- zachowuj w stosunku do nich pełną neutralność, plecenia są jednakowo ważne i pilne, jednakowo są dobrzy;
- nie stawaj po niczyjej stronie podczas konfliktów;
- nie pokazuj, że wolisz z którymś z nich pracować.
Ponadto nie antagonizuj przekazując opinie wypowiedziane przez jednego o drugim, filtruj opinie i przemilcz fakty, które mogą doprowadzać do narastania konfliktów. Opowiadaj to, co może umocnić dobre stosunki między współpracownikami.