Od 21 kwietnia 2009 r. obowiązuje nowe rozporządzenie dotyczące refundacji z Funduszu Pracy kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowisk pracy. Uchyliło ono dotychczas obwiązujące w tym zakresie przepisy. Jeżeli jednak przedsiębiorca zawarł ze starostą umowę określającą zasady przekazania kwoty refundacji wyposażenia/doposażenia stanowisk pracy przed 21 kwietnia 2009 r., to do tych umów stosuje się przepisy dotychczasowe.
Aktualnie obowiązujące rozporządzenie w zakresie dofinansowania wyposażenia/doposażenia stanowisk pracy obowiązuje do 31 grudnia 2013 r. Stosuje się je do wszystkich spraw, w których złożone wnioski o refundację nie zostały rozpoznane do 21 kwietnia 2009 r.
Kto może otrzymać refundację
Wniosek o refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia miejsca pracy może złożyć przedsiębiorca, który zamierza zatrudnić bezrobotnego, jeżeli taki przedsiębiorca spełni następujące warunki:
• prowadzi działalność gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, przez okres co najmniej 6 miesięcy przed dniem złożenia wniosku o refundację. Do okresu prowadzenia działalności gospodarczej nie wlicza się okresu zawieszenia działalności gospodarczej,
• nie zalega w dniu złożenia wniosku:
- z wypłacaniem w terminie wynagrodzeń pracownikom oraz z opłacaniem w terminie składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych,
- z opłacaniem w terminie innych danin publicznych,
• nie posiada w dniu złożenia wniosku nieuregulowanych w terminie zobowiązań cywilnoprawnych,
• nie był karany za przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu, w rozumieniu przepisów Kodeksu karnego, w okresie 2 lat przed dniem złożenia wniosku,
WAŻNE!
Skazanie przedsiębiorcy za przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu wyklucza możliwość uzyskania dofinansowania stanowiska pracy.
• nie znajduje się w trudnej sytuacji ekonomicznej, w rozumieniu Komunikatu Komisji Europejskiej. Za takie przedsiębiorstwo, niezależnie od jego wielkości, uważa się firmy znajdujące się m.in. w następującej sytuacji:
- w przypadku spółki z o.o. - jeżeli ponad połowa jej zarejestrowanego kapitału została utracona, w tym ponad 1/4 w okresie poprzedzającym 12 miesięcy, lub
- w przypadku spółki, której przynajmniej niektórzy członkowie są w sposób nieograniczony odpowiedzialni za długi spółki - jeżeli ponad połowa jej kapitału według sprawozdania finansowego została utracona, w tym ponad 1/4 w okresie poprzedzającym 12 miesięcy, lub
- bez względu na rodzaj spółki, jeżeli ogłoszono upadłość lub toczy się postępowanie zmierzające do ogłoszenia upadłości spółki,
• nie rozwiązał w okresie 6 miesięcy przed dniem złożenia wniosku stosunku pracy z pracownikiem za wypowiedzeniem dokonanym przez pracodawcę,
PRZYKŁAD
Pracodawca wypowiedział pracownikowi umowę o pracę z zachowaniem 1-miesięcznego okresu wypowiedzenia. Umowa rozwiąże się 30 czerwca br. Przyczyną wypowiedzenia było niewłaściwe postępowanie pracownika z klientami firmy. W takim przypadku pracodawca będzie mógł złożyć wniosek o refundację wyposażenia/doposażenia stanowiska pracy najwcześniej w styczniu 2010 r. W tej sytuacji nie ma znaczenia, że przyczyna rozwiązania umowy leżała po stronie pracownika, a nie pracodawcy.
• nie otrzymał w okresie ostatnich 3 lat pomocy, która łącznie z refundacją doposażenia stanowiska pracy przekraczałaby kwoty graniczne pomocy de minimis (zasadniczo 200 tys. euro lub 100 tys. euro w przypadku firm z sektora transportu drogowego),
• złoży kompletny i prawidłowo sporządzony wniosek.
Złożenie wniosku
Wniosek o refundację wyposażenia/doposażenia stanowiska pracy powinien zostać złożony do starosty właściwego dla miejsca siedziby przedsiębiorcy lub dla miejsca wykonywania pracy przez skierowanego bezrobotnego. Obowiązki starosty w tym zakresie są realizowane przez powiatowe urzędy pracy, a więc w praktyce stroną postępowania dla przedsiębiorcy będzie powiatowy urząd pracy. Warto przed złożeniem wniosku skontaktować się z właściwym powiatowym urzędem pracy, gdyż urzędy pracy często przygotowują własne formularze zgłoszeniowe.
Oprócz danych przedsiębiorcy składającego wniosek o refundację oraz oświadczeń dotyczących spełnienia warunków pozwalających na przyznanie refundacji, wniosek powinien określać:
• liczbę stanowisk pracy dla skierowanych bezrobotnych,
• kalkulację wydatków na wyposażenie/doposażenie dla poszczególnych stanowisk pracy i źródła ich finansowania,
• wnioskowaną kwotę refundacji (nie wyższą niż 6-krotność przeciętnego wynagrodzenia na jedno stanowisko pracy),
• szczegółową specyfikację i harmonogram wydatków dotyczących wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy, w szczególności na zakup środków trwałych, urządzeń, maszyn, w tym środków niezbędnych do zapewnienia zgodności stanowiska pracy z przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz wymaganiami ergonomii,
• rodzaj pracy, jaka będzie wykonywana przez skierowanych bezrobotnych,
• wymagane kwalifikacje i inne wymagania niezbędne do wykonywania pracy, jakie powinni spełniać skierowani bezrobotni,
• proponowaną formę zabezpieczenia zwrotu refundacji.
Kwota refundacji i jej przeznaczenie
Kwota refundacji może być przeznaczona w szczególności na zakup środków trwałych, urządzeń, maszyn, w tym środków niezbędnych do zapewnienia zgodności stanowiska pracy z przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz wymaganiami ergonomii.
PRZYKŁAD
Firma prowadzi działalność w zakresie usług towarowego transportu drogowego. W takim przypadku pracodawca nie może uzyskać refundacji za zakup pojazdu, którym będzie jeździł pracownik zarejestrowany wcześniej jako bezrobotny w urzędzie pracy. Zakresem refundacji, o jaką może ubiegać się przedsiębiorca z urzędu pracy, nie jest objęty zakup pojazdu.
Faktyczna wysokość kwoty, którą otrzyma przedsiębiorca, będzie uzależniona od oceny opracowanego przez niego planu pomocy, o jaką zwrócił się do urzędu pracy, oraz wysokości środków, którymi dysponuje powiatowy urząd pracy.
WAŻNE!
Maksymalna kwota refundacji nie może przekroczyć 6-krotnej wysokości przeciętnego wynagrodzenia w wysokości obowiązującej na dzień zawarcia umowy ze starostą.
Kwota refundacji obejmuje poniesione (i udokumentowane) przez przedsiębiorcę wydatki w okresie od dnia zawarcia umowy o dofinansowanie do dnia zatrudnienia bezrobotnego skierowanego do pracy u tego przedsiębiorcy.
Umowa z powiatowym urzędem pracy
Starosta nie ma obowiązku przyznawania pomocy zawsze, gdy złożony wniosek spełnia wszystkie wymagania formalne. Starosta ma 30 dni na rozpatrzenie wniosku przedsiębiorcy i w zależności od oceny takiego wniosku może wniosek uwzględnić lub odmówić uwzględnienia. W przypadku odmowy uwzględnienia wniosku starosta jest zobowiązany swoją odmowę uzasadnić na piśmie.
Po uwzględnieniu wniosku przedsiębiorca zawiera ze starostą umowę, z której powinny wynikać następujące zobowiązania przedsiębiorcy:
• obowiązek zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy na wyposażonym lub doposażonym stanowisku pracy skierowanego bezrobotnego przez okres 24 miesięcy,
• obowiązek utrzymania przez okres 24 miesięcy stanowisk pracy utworzonych w związku z przyznaną refundacją,
• obowiązek zwrotu, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wezwania, całości przyznanej refundacji wraz z odsetkami ustawowymi naliczonymi od dnia uzyskania środków, w przypadku:
- złożenia niezgodnych z prawdą oświadczeń dotyczących przedsiębiorcy,
- naruszenia innych warunków umowy,
• obowiązek zwrotu, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wezwania, przyznanej refundacji w wysokości proporcjonalnej do okresu niezatrudniania na utworzonych stanowiskach pracy skierowanych bezrobotnych, wraz z odsetkami ustawowymi naliczonymi od dnia uzyskania środków, w przypadku niedotrzymania obowiązku zatrudnienia/utrzymania miejsca pracy przez okres 24 miesięcy.
Zabezpieczenie spłaty refundacji
Przepisy dopuszczają kilka odmiennych form zabezpieczenia zwrotu kwoty refundacji. Poszczególne powiatowe urzędy pracy mogą wskazywać formy bardziej preferowanych zabezpieczeń, często też urzędy pracy precyzują szczegółowe warunki poszczególnych zabezpieczeń. Do najczęściej stosowanych zabezpieczeń spłaty refundacji zaliczamy:
• poręczenie,
• weksel z poręczeniem wekslowym (awal),
- są to stosunkowo proste i tanie formy zabezpieczenia płatności. Często powiatowy urząd pracy określa minimalne dochody poszczególnych poręczycieli i ich liczbę,
• gwarancję bankową - jest to pewna forma zabezpieczenia (z punktu widzenia urzędu pracy), jednak w przypadku małych przedsiębiorców dość niekorzystna, gdyż uzyskanie gwarancji bankowej przez małe podmioty często wiąże się z koniecznością blokowania środków pieniężnych na rachunku bankowym firmy,
• zastaw na prawach lub rzeczach - dość pewna forma zabezpieczenia. Jednak ogranicza ona możliwość uzyskania przez przedsiębiorcę innych form finansowania działalności przedsiębiorcy (np. kredyt bankowy), dla których konieczne jest również ustanawianie zabezpieczeń rzeczowych,
• blokadę rachunku bankowego - bardzo pewna forma zabezpieczenia (z punktu widzenia urzędu pracy), jednak zdecydowanie niekorzystna dla przedsiębiorcy, gdyż wiąże się z koniecznością zamrożenia środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku bankowym przez okres 2 lat,
• akt notarialny o poddaniu się egzekucji przez dłużnika - stosunkowo prosta i tania forma zabezpieczenia płatności.
• art. 46 ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (DzU z 2008 r. nr 69, poz. 415 ze zm.),
• § 1-5, § 9, § 10, § 12 rozporządzenia z 17 kwietnia 2009 r. w sprawie dokonywania refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego oraz przyznawania bezrobotnemu środków na podjęcie działalności gospodarczej (DzU nr 62, poz. 512),
• rozporządzenie Komisji (WE) nr 1998/2006 z 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis (DzUrz UE L 2006.379.5).
Maurycy Organa
radca prawny