Przypozwanie stanowi zawiadomienie osoby trzeciej o toczącym się już postępowaniu i wezwanie jej do stawiennictwa w charakterze interwenienta ubocznego. Co ważne, samo wezwanie nie powoduje powstania interwencji ubocznej, bowiem osoba trzecia, aby móc wziąć udział w procesie zobowiązana jest do zgłoszenia takiej interwencji. W takiej sytuacji osobę przystępującą do procesu obowiązują przepisy dotyczące interwencji, wobec czego nie jest ona uprawniona do podnoszenia zarzutów wadliwości postępowania prowadzonego przez stronę, do której przystąpiła. W takiej sytuacji to strona zobowiązana jest do wniesienia odpowiedniego środka odwoławczego. Ponadto naruszenie art. 84 § 2 k.p.c. w związku z niedoręczeniem przez sąd osobie wskazanej pisma o przypozwaniu może stanowić podstawę apelacji, jeżeli nie zostały wyjaśnione istotne okoliczności faktyczne sprawy, a okazało się, że osoba przypozwana dysponuje dowodami nieznanymi stronom i sądowi (wyr. SA we Wrocławiu, I ACa 67/13).
Zobacz również: Roszczenia pieniężne w sprawach gospodarczych
Wniesienie pisma
Przypozwanie może być dokonane przez każdą ze stron postępowania. Strony dokonują tego w formie pisma procesowego, które wnoszą do toczącej się już sprawy z przedstawieniem przedmiotu sprawy, przyczyny wezwania osoby trzeciej wraz z samym wezwaniem do udziału w sprawie. Wskazane pismo nie wymaga dodatkowych opłat sądowych, bowiem zazwyczaj ma to na celu przedłużenie całego postępowanie przez jedną ze stron. Co do zasady przypozwania można dokonać do momentu zamknięcia rozprawy w drugiej instancji (analogicznie do postępowanie w przypadku interwencji ubocznej). Art. 84 § 2 k.p.c. wskazuje, iż pismo zawierające przypozwanie należy złożyć osobie trzeciej niezwłocznie. Chodzi bowiem o jak najszybsze działanie w tym zakresie, aby dokonać tego właśnie przed zamknięciem rozprawy w drugiej instancji.
Przepisy kodeksu cywilnego mogą wskazywać na obowiązek złożenia pisma zawierającego przypozwanie. Ponadto Naruszenie art. 84 § 2 k.p.c. wskutek niedoręczenia przez sąd osobie wskazanej pisma o przypozwaniu może stanowić podstawę rewizji (wyr. SN, II CR 259/65).
Sąd nie może wydać postanowienia odmownego uznania przypozwania, jak również nie może zaniechać dokonania przypozwania. Niewykonanie jednakże przez sąd obowiązku przypozwania może być podstawą skutecznego zarzutu apelacyjnego jedynie w razie niewyjaśnienia przez sąd wszystkich istotnych okoliczności faktycznych sprawy, gdyby okazało się, że interwenient uboczny dysponuje dowodami nieznanymi stronom i sądowi (wyr. SA w Poznaniu, I ACa 201/07).