Świadkowi, który został wezwany przez sąd do sądu celem złożenia wyjaśnień może być przyznane na jego żądanie odszkodowanie za utracony zarobek z powodu stawiennictwa w sądzie (art. 2 dekretu z dnia 26 października 1950 r. o należnościach świadków, biegłych i stron w postępowaniu sądowym (Dz.U. nr 49, poz. 445, dalej: dekret z 1950 r.). Świadek zamieszkały od sądu więcej niż 10 km może domagać się zwrotu kosztów dojazdu do sądu i z powrotem. Sąd może też przyznać zwrot kosztów podroży do sądu i z powrotem świadkowi zamieszkałemu bliżej niż 10 km od sądu. Jeśli świadek nie został zwolniony przez sąd w dniu, w którym odbyło się pierwsze przesłuchanie, przysługuje mu także zwrot kosztów noclegu.
W przypadkach wskazanych wyżej świadkom przysługuje zwrot kosztów stawiennictwa w sądzie, choćby nie zostali przesłuchani. We wskazanych wyżej przypadkach sąd może przyznać także zwrot kosztów stawienia się w sądzie także osobie towarzyszącej świadkowi, jeśli świadek ze względu na swój stan zdrowia nie mógł przybyć do sądu bez opieki osoby mu towarzyszącej.
Jeśli świadek został wezwany, aby zeznawać w kilku sprawach, wówczas zwrot kosztów stawienia się w sądzie przysługuje mu tylko raz.
Przeczytaj także: Kiedy sąd może skazać świadka na grzywnę?
Doprecyzowanie kwestii zwrotu kosztów utraconego zarobku i noclegu świadków znajduje się w rozporządzeniu ministra sprawiedliwości z dnia 4 lipca 1990 r. w sprawie wysokości należności świadków i stron w postępowaniu sądowym (Dz.U. nr 48, poz. 284, dalej: rozporządzenie). § 1 rozporządzenia stanowi, że górną granicę należności za utracony dzienny zarobek, o którym mowa w art. 2 ust. 2 w/w dekretu z 1950 r., którą sąd może przyznać, ustala się w wysokości 4,6% kwoty bazowej dla osób, o których mowa w art. 5 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 23 grudnia 1999 r. o kształtowaniu wynagrodzeń w państwowej sferze budżetowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. Nr 110, poz. 1255 ze zm.), której wysokość, ustaloną według odrębnych zasad, określa ustawa budżetowa. W przypadku gdy ogłoszenie ustawy budżetowej nastąpi po dniu 1 stycznia roku, którego dotyczy ustawa budżetowa, podstawę obliczenia należności za okres od 1 stycznia do dnia ogłoszenia ustawy budżetowej stanowi kwota bazowa w wysokości obowiązującej w grudniu roku poprzedniego.
Polecamy serwis Odszkodowania
Zwrot kosztów przybycia do sądu świadkom zamieszkałym w znacznej odległości od sądu oraz zwrot kosztów noclegu ustala się według przepisów w sprawie diet i innych należności z tytułu podróży służbowych na obszarze kraju.
W sprawie gospodarczej sąd wezwał do złożenia zeznań przez świadka, który zamieszkuje we Francji. Czy może on się domagać zwrotu kosztów stawienia się w sądzie?
Zwrot faktycznie poniesionych kosztów podróży i stawienia się w sądzie należy się świadkowi niezależnie od tego, czy przybył on do sądu z miejscowości położonej w kraju, czy też za granicą, o ile stawiennictwo nastąpiło na skutek wezwania przez sąd.