W postępowaniu gospodarczym przed sądem, podobnie jak w innych rodzajach postępowań przed sądem strony mogą powoływać świadków, którzy mogą swoimi zeznaniami przyczynić się do rozstrzygnięcia sprawy. Niektóre osoby nie mogą być świadkami. Przepisy przewidują, że nie mogą być świadkami (art. 259 k.p.c.):
- osoby niezdolne do spostrzegania lub komunikowania swoich spostrzeżeń,
- wojskowi i urzędnicy nie zwolnieni od zachowania tajemnicy służbowej, jeżeli ich zeznanie miałoby być połączone z jej naruszeniem,
- przedstawiciele ustawowi stron oraz osoby, które mogą być przesłuchane w charakterze strony jako organy osoby prawnej lub innej organizacji mającej zdolność sądową,
- współuczestnicy jednolici (współuczestnictwo jednolite zachodzi wówczas, gdy z istoty spornego stosunku prawnego lub z przepisu ustawy wynika, że wyrok ma dotyczyć niepodzielnie wszystkich współuczestników).
Współuczestnik sporu, który nie jest współuczestnikiem jednolitym, może być świadkiem co do faktów dotyczących wyłącznie innego współuczestnika.
Przeczytaj także: Jak starać się o pełnomocnika z urzędu
Obecnie obowiązujący Kodeks postępowania cywilnego wyraźnie unormował kwestię, która z osób fizycznych działających za osobę prawną (np. za spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością) może być przesłuchana w charakterze strony. Decyduje tu przymiot określony w ustawie. Żadne zaś inne względy nie mają znaczenia. Kwestię, czy chodzi o właściwą osobę w sensie wskazanym wyżej rozstrzyga sąd, który też nie jest związany wskazaniem strony, aby przesłuchać właśnie określoną osobę ze względu na to, że mogłaby ona wyjaśnić fakty istotne dla rozstrzygnięcia sprawy (tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 23 września 1969 r. , sygn. akt I PR 251/69). Wyrok ten zachowuje aktualność do dziś.
Polecamy serwis Pozew