Działania naruszające dobre imię osoby prawnej, poprzez opublikowanie w prasie nieprawdziwych czy nierzetelnych, niesprawdzonych informacji, narażają ją na utratę zaufania potrzebnego dla prawidłowego jej funkcjonowania w zakresie swoich zadań.
Utrata zaufania zawsze może powodować, że np. część partnerów handlowych, rezygnuje z usług osoby prawnej, która utraciła zaufanie, co zazwyczaj łączy się ze stratami majątkowymi po stronie danej osoby prawnej.
Polecamy serwis: Prawo autorskie
Naruszenie dóbr osobistych osoby prawnej może nastąpić jako naruszenie jej dobrej sławy takiej jak dobre imię, reputacja rozumiana jako ogół pozytywnych wyobrażeń i ocen - naruszenie prawa polega na rozgłaszaniu nieprawdziwych informacji lub wydawaniu ocen niemieszczących się w granicach rzeczowej i konstruktywnej krytyki. Definiując dobra osobiste osoby prawnej należy powtórzyć za Sądem Najwyższym, iż są to wartości niemajątkowe, dzięki którym osoba prawna może funkcjonować zgodnie ze swoim zakresem działań (wyrok SN z 14 listopada 1986 r., II Cr 295/86).
Zobacz także: Forma odmowy udzielenia informacji publicznej
Zaznaczyć należy, że to na stronie powodowej, dochodzącej naruszenia dóbr osobistych, ciąży wykazanie istnienia dobra osobistego oraz przedstawienie dowodu, że zostało zagrożone lub naruszone oraz sprecyzowanie żądanego roszczenia. Natomiast strona pozwana może bronić się przedstawiając dowód, iż jej działanie nie było bezprawne. W ewentualnym postępowaniu przed sądem należy więc udowodnić, iż dziennikarz/dziennikarze w artykule naruszyli dobra osobiste osoby prawnej.