Definicje środków trwałych
Aby określić, co może być środkiem trwałym w firmie, w której księgowość jest prowadzona w sposób uproszczony, należy odnieść się do ustawy o PIT. Art. 22a ust. 1 określa, jakimi cechami charakteryzują się składniki majątku, które muszą zostać zaliczone do środków trwałych.
Wśród środków trwałych wyróżnić można zatem budowle, budynki, lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia, środki transportu oraz inne przedmioty. Muszą one stanowić własność albo współwłasność podatnika oraz być przez niego nabyte lub wytworzone we własnym zakresie. Dodatkowo takie składniki majątku powinny się cechować kompletnością, zdatnością do użytku w dniu przyjęcia i być wykorzystywane w działalności przez okres co najmniej roku.
Ponadto - zgodnie z art. 22f ust. 3 - wartość początkowa danego sprzętu czy budynku powinna przekraczać 3500 zł (netto dla czynnych podatników VAT, brutto - dla zwolnionych).
Porozmawiaj o tym na naszym FORUM!
Niskocenne środki trwałe
Obecnie zakup komputera czy innego niezbędnego w działalności sprzętu za kwotę niższą, niż 3500 zł, nie budzi niczyjego zdziwienia. Czy jednak tego typu elementy majątku mogą być rozliczane jako środki trwałe?
Zgodnie ze wskazanym już wcześniej art. 22f ust. 3 ustawy o VAT, w przypadku gdy wartość początkowa środka trwałego jest niższa lub równa 3500 zł, podatnicy mogą co do zasady dokonywać odpisów amortyzacyjnych - a więc uznać sprzęt za środek trwały. Co więcej, można w tym przypadku zastosować amortyzację jednorazową - wartość wprowadzanego do ewidencji środków trwałych majątku zaliczyć do kosztów uzyskania w jednej kwocie. Pozostawiono tu ponadto pewną dowolność w terminach - od przedsiębiorcy zależy, czy jednorazowego odpisu dokona w miesiącu przyjęcia sprzętu do środków trwałych, czy w miesiącu następnym.
Obowiązkowe elementy faktury w 2014 roku
Warto także zauważyć, że sprzęt o wartości niższej niż 3500 zł może, ale nie musi znaleźć się w ewidencji środków trwałych. W tym przypadku możliwe jest bowiem uwzględnienie wydatku w kosztach jako innego wydatku, związanego z działalnością gospodarczą. Przedsiębiorca nie ma zatem obowiązku wprowadzania takiego niskocennego środka trwałego do swojej ewidencji.
Jak więc widać, w przypadku ewidencjonowania niskocennych środków trwałych sposób zaksięgowania wydatku jest zależny tylko od decyzji przedsiębiorcy. W praktyce w kwestii podatkowej nie ma różnicy w momencie księgowania, którą z metod ewidencji wybierze podatnik - obie zostaną bowiem jednakowo, jednorazowe uwzględnione w kolumnie 13 podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
Data ujęcia zakupu towarów w KPiR
Autor: Anna Kubalka