Za wyrządzenie tego typu szkody jest odpowiedzialny ten, kto pomieszczenie zajmuje. Odpowiedzialność dotknie więc np. wynajmującego. Jest to odpowiedzialność na zasadzie ryzyka, czyli reżim ten jest surowszy od reżimu odpowiedzialności na zasadzie winy. Tak więc zajmujący odpowiada za skutek, niezależnie od winy.
Przykładem tego typu zdarzenia jest sytuacja, w której z balkonu spada śnieg na samochód zaparkowany pod nim. Według Sądu Najwyższego takie zasady odpowiedzialności nie obejmują natomiast np. zalania mieszkania niżej położonego przez sąsiada zamieszkałego wyżej.
Przeczytaj również: Kto odpowiada za zderzenie z dzikim zwierzęciem?
Możliwe jest uwolnienie się od odpowiedzialności, jeżeli zajmujący wykaże, że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej (np. tornada) albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą zajmujący pomieszczenie nie ponosi odpowiedzialności i której działaniu nie mógł zapobiec (np. gdy doniczka spadła ponieważ przestawiła ją sąsiadka, która odwiedzała zajmującego).
Podobnie uregulowanym przypadkiem jest zawalenie się budowli lub oderwanie jej części, przez którą rozumieć można zarówno budynki mieszkalne, jaki i mosty czy rusztowania, a także części budowli takie jak balkony czy schody. Odpowiedzialność za tego typu szkodę ponosi samoistny posiadacz, czyli osoba, która włada budowlą jak właściciel. Ponosi on odpowiedzialność na zasadzie ryzyka, a więc również tutaj nie ma znaczenia wina. Oznacza to, że samoistnego posiadacza nie zwalnia z odpowiedzialności za szkodę brak winy lub wykazanie, że nie prowadził on samodzielnie budowy.
Polecamy serwis: Samochód w firmie
Podobnie jak w poprzednim przypadku, tak i tutaj możliwe jest skuteczne uwolnienie się od odpowiedzialności. Samoistny posiadacz może to zrobić, jeżeli wykaże, że zawalenie się budowli lub oderwanie się jej części nie wynikło ani z braku utrzymania budowli w należytym stanie, ani z wady w budowie. Oprócz tego zwalnia go od odpowiedzialności także stan siły wyższej oraz wykazanie wyłącznej winy osoby trzeciej.