Co więcej za produkt uznaje się także rzeczy w ogóle nieprzetworzone jak np. surowce naturalne czy produkty rolne, przy czym produkt niebezpieczny to każdy, który ma cechy niezapewniające bezpieczeństwa, jakiego można oczekiwać uwzględniając jego normalne użycie.
Przy ocenie, że dany produkt jest niebezpieczny bierze się pod uwagę kryteria obiektywne, i oczekiwania typowego konsumenta takiego produktu, dlatego przy produktach adresowanych dla dzieci należy mieć na uwadze nie tylko prawidłowe użycie produktu, ale także częste w takich sytuacjach nieprawidłowe użytkowanie produktu. Dlatego za produkt niebezpieczny można uznać zarówno piłę motorową z uszkodzonym łańcuchem, którego konstrukcja przy prawidłowym użytkowaniu doprowadzi do niepożądanych skutków, jak i kredki przeznaczone dla dzieci, które to jednak mogą stać się produktem niebezpiecznym, właśnie przy uwzględnieniu faktu, że ich “typowy” konsument szerzej może rozumieć powszechne użycie tego produktu.
Porównaj: Czy osoba trzecia może dostać odszkodowanie?
Istotnym także z punktu widzenia podmiotów odpowiedzialnych za produkt niebezpieczny jest to, że o tym, czy produkt jest bezpieczny decydują okoliczności z chwili wprowadzenia go do obrotu, a zwłaszcza sposób zaprezentowania go na rynku oraz podane konsumentowi informacje o właściwości produktu. Zatem jeżeli dany produkt w chwili wprowadzenia go do obrotu spełnia istniejące w danym czasie techniczne standardy, nie można uznać go za niebezpieczny tylko z tego powodu, że później wprowadzono produkt podobny ulepszony.
Kto odpowiada za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny?
Krąg podmiotów odpowiedzialnych za produkt niebezpieczny jest dosyć szeroki, bowiem do osób odpowiedzialnych za szkodę powstałą przez produkt niebezpieczny, ustawa zalicza:
- producenta, który wytwarza go w zakresie swojej działalności gospodarczej – odpowiedzialność producenta powstaje z chwilą wprowadzenia produktu do obrotu w zakresie jego działalności gospodarczej;
- wytwórcę materiału, surowca bądź części składowej produktu, chyba, że przyczyną szkody była wadliwa konstrukcja produktu lub wskazówki producenta finalnego;
- osoby, które przez umieszczenie na produkcie swojej nazwy, znaku towarowego czy innego oznaczenia odróżniającego podają się za producenta;
- importerzy produktów zagranicznych, którzy wprowadzili do obrotu krajowego te produkty w zakresie swojej działalności gospodarczej.
Wyżej wskazane osoby odpowiadają solidarnie i są dłużnikami solidarnymi, co oznacza, że uprawniony wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych.
Polecamy serwis: Spółki
Za szkodę wyrządzoną przez produkt niebezpieczny może ponosić odpowiedzialność także ten, kto w zakresie swojej działalności gospodarczej zbył produkt niebezpieczny, jeżeli sam nie jest w stanie (w ciągu miesiąca od daty zawiadomienia go o szkodzie) wskazać producenta lub importera lub osobę od której sam nabył produkt. W tym przypadku zbywca może zostać zwolniony od odpowiedzialności jedynie, gdy wskaże producenta lub importera.
Konsument, któremu produkt niebezpieczny wyrządził szkodę zwrócił się do firmy, która mu go sprzedała. Firma, która zbyła produkt niebezpieczny stwierdziła, że nie jest producentem tego produktu i odpowiedzialności z tytułu szkody wyrządzonej przez produkt przez to nie ponosi. Czy takie zapewnienie zwalnia firmę od odpowiedzialności ? Nie. Zbywca produktu może zwolnić się od odpowiedzialności jeżeli wskaże w ciągu miesiąca od daty zawiadomienia o szkodzie, producenta, importera lub osobę, od której sam nabył produkt.