W przypadku roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej bieg przedawnienia co do zasady rozpoczyna się od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne, z kolei bieg terminu przedawnienia roszczeń wynikających z czynów niedozwolonych rozpoczyna się w dniu, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia. Jednakże w przypadku terminu przedawnienia roszczeń wynikających z czynów niedozwolonych termin nie może być dłuższy niż 10 lat od dnia, w którym nastąpiło zdarzenie wywołujące szkodę.
Jeżeli szkoda została wyrządzona na osobie, przedawnienie nie może skończyć się wcześniej niż z upływem 3 lat, w którym poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia.
Porównaj: Kto odpowiada za szkodę wyrządzoną przez zwierzęta?
Czym są czyny niedozwolone?
Będą to zdarzenia, które powodują szkodę na mieniu lub osobie i nie wynikają z zawartych umów. Katalog tych zdarzeń zawarty został w przepisach Kodeksu cywilnego (art. 415-449). Takimi zdarzeniami powodującymi szkodę mogą być: działanie z własnej winy, działanie niezgodne z prawem przy wykonywaniu władzy publicznej, wydanie aktu normatywnego, wydanie prawomocnego orzeczenia lub ostatecznej decyzji, szkoda wyrządzona przez zwierzę czy przedsiębiorstwo wprawiane w ruch za pomocą sił przyrody. W przypadku gdy szkoda wynika z czynów niedozwolonych, w każdym przypadku przepisy wskazują na osobę ponoszącą odpowiedzialność i ustalają określony reżim odpowiedzialności. Osoba ponosząca odpowiedzialność za szkodę wynikającą z czynów niedozwolonych może odpowiadać na zasadzie winy, ryzyka lub słuszności.
Polecamy serwis: Windykacja
W pewnych przypadkach szkoda wyrządzona przez czyn niedozwolony wynika ze zbrodni lub występku (w takich przypadkach również Kodeks karny przewiduje karną odpowiedzialność określonych osób). W takim przypadku gdy szkoda wynika ze zbrodni lub występku termin przedawnienia jest dłuższy, bowiem roszczenie o naprawienie szkody przedawni się dopiero z upływem 20 lat od dnia popełnienia przestępstwa bez względu na to, kiedy poszkodowany dowiedział się o szkodzie i o osobie obowiązanej do jej naprawienia.