Umarzanie należności z tytułu składek ZUS
Zasady umarzania należności ubezpieczonych wobec, których możliwe jest umorzenie należności przy braku całkowitej nieściągalności reguluje rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z 31 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad umarzania należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne (Dz.U. z 2003 r. nr 141, poz. 1365).
Z przepisów tego rozporządzenia wynika, że ZUS może umorzyć należności z tytułu składek, jeżeli zobowiązany wykaże, że ze względu na stan majątkowy i sytuację rodzinną nie jest w stanie opłacić tych należności, ponieważ pociągnęłoby to za sobą zbyt poważne skutki dla zobowiązanego i jego rodziny.
Porozmawiaj o tym na naszym FORUM!
Zapisz się na nasz Newsletter!
Taka sytuacja zachodzi wówczas, gdy: opłacenie należności z tytułu składek pozbawiłoby zobowiązanego i jego rodzinę możliwości zaspokojenia niezbędnych potrzeb życiowych, a ponadto w sytuacji poniesienia strat materialnych w wyniku klęski żywiołowej lub innego nadzwyczajnego zdarzenia powodujących, że opłacenie należności mogłoby pozbawić zobowiązanego możliwości dalszego prowadzenia działalności oraz w przypadku przewlekłej choroby zobowiązanego lub konieczności sprawowania opieki nad przewlekle chorym członkiem rodziny, pozbawiającej zobowiązanego możliwości uzyskiwania dochodu umożliwiającego opłacenie należności.
Składki ZUS pracodawcy i pracownika 2015
Umorzenie również odsetek
Umorzenie składek pociąga za sobą umorzenie odsetek za zwłokę. Od decyzji w sprawie umorzenia należności nie przysługuje odwołanie do sądu powszechnego (art. 83 ust. 4 ustawy); środkiem odwoławczym jest jedynie wniosek do prezesa ZUS o ponowne rozpatrzenie sprawy, a następnie droga sądowo-administracyjna.
Decyzja o umorzeniu składek na ubezpieczenie społeczne ubezpieczonych będących jednocześnie płatnikami tychże składek, wydawana mimo braku ich całkowitej nieściągalności, może zapaść wyłącznie na wniosek zobowiązanego.
Warunki umorzenia należności zaległych ZUS
Wskazane powyżej wyliczenie jest niewątpliwie wyliczeniem przykładowym, nie wyczerpującym wszystkich stanów faktycznych, które mieszczą się w zakresie hipotezy, w której zobowiązany ze względu na stan majątkowy i sytuację rodzinną zobowiązany nie jest w stanie opłacić tych należności, ponieważ pociągnęłoby to zbyt ciężkie skutki dla zobowiązanego i jego rodziny.
Wystąpienie sytuacji faktycznej, mieszczącej się w kategorii przypadków przewidzianych w treści przepisu daje ZUS jedynie możliwość umorzenia zaległości podatkowej, skorzystanie z której pozostawione zostało, z woli normodawcy, w gestii uznania organu. Tak więc, nawet w sytuacji spełnienia przesłanek, o których mowa w rozporządzeniu, organ nie ma obowiązku umorzenia zaległości, a po stronie dłużnika nie powstaje odpowiadające temu roszczenie.