Upoważnienie to jest z pewnością odpowiedzią na zmieniające się warunki rynkowe, których ustawodawca w chwili uchwalania ustawy nie mógł przewidzieć. Rada Ministrów może, ale nie musi, ustalić jakie porozumienia, mimo, że spełniają przesłanki zawarte w ustawie, nie wpływają negatywnie na konkurencję. Rząd w drodze rozporządzenia określa rodzaj porozumień, które będą korzystały z wyłączenia.
Co musi być w rozporządzeniu?
Rada Ministrów, wydając rozporządzenie, obligatoryjnie zobowiązana jest do określenia warunków, jakie muszą być spełnione, by porozumienie skorzystało z wyłączenia spod zakazu praktyk ograniczających konkurencję.Ponadto konieczne jest podanie dokładnego czasu wyłączenia.
W określaniu czasu wyłączenia nie obowiązuje żadna konkretna forma – można ustalić, że „rozporządzenie obowiązuje do 31grudnia 2010 roku” lub że „wyłączenie ważne jest przez 5 lat od uchwalenia niniejszego rozporządzenia”.
Niezbędne jest także ustalenie tzw. czarnych klauzul, które stanowią swojego rodzaju „wyjątek od wyjątku”. Klauzule czarne zatem określają sytuacje lub porozumienia, które bezwzględnie stanowią naruszenie zakazu praktyk ograniczających konkurencję.
Polecamy serwis: Prawo
Co może być w rozporządzeniu?
Rada Ministrów może fakultatywnie ustalić tzw. klauzule białe, czyli postanowienia, których występowanie w porozumieniu nie uznaje się za złamanie zakazu.
Jakie rodzaje porozumień objęte są wyłączeniami grupowymi?
W chwili obecnej obowiązują cztery rozporządzenia, na mocy których wyłączeniem są objęte porozumienia specjalizacyjne i badawczo - rozwojowe, wertykalne, dotyczące transferu technologii oraz kooperacji ubezpieczeniowej. Warto wiedzieć, że wspomniane wyłączenia w dużym stopniu opierają się na odpowiednich rozporządzeniach unijnych.
Przeczytaj także: Czy porozumienia ograniczające konkurencję są zawsze zabronione?
Jak obliczać udział w rynku?
Jedną z najpopularniejszych czarnych klauzul jest procentowa granica udziału w rynku przedsiębiorców (klauzula polega na tym, że z wyłączenia korzystają tylko ci przedsiębiorcy, którzy posiadają nie większy niż określony w rozporządzeniu udział w rynku).
Udział ten oblicza się na podstawie wartości sprzedaży w roku poprzedzającym zawarcie porozumienia. Jeżeli dane dotyczące wartości sprzedaży nie są dostępne, udział oblicza się na podstawie innych wiarygodnych informacji rynkowych, w tym informacji o ilości towarów będących przedmiotem sprzedaży.