Zgodnie z art. 112 k.p., pracownicy Twojej firmy mają równe prawa z tytułu jednakowego wypełniania takich samych obowiązków. Zasady wyrażone w powołanych przepisach oznaczają równość praw w stosunkach pracy – równe prawa dla wszystkich pracowników z tytułu jednakowego wypełniania takich samych obowiązków, a więc także i prawo do równej płacy za równą pracę.
Zasada równości praw pracowników w stosunkach pracy wchodzi w grę w przypadkach, gdy pracownicy pełnią „jednakowo takie same obowiązki”. Wynika z tego, że kodeks dopuszcza różnicowanie praw pracowników, którzy bądź to pełnią inne obowiązki, bądź takie same (na takim samym stanowisku), ale niejednakowo. Pracownik ma prawo do dochodzenia wyrównania przysługującej mu płacy (analogicznie do poziomu wynagrodzenia współpracownika), jeżeli ma taki sam zakres obowiązków na analogicznym stanowisku jak współpracownik, natomiast wyłącznie współpracownikowi podwyższono wynagrodzenie.
Zgodnie z art. 78 § 1 k.p. wynagrodzenie za pracę powinno być tak ustalone, aby odpowiadało w szczególności rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także uwzględniało ilość i jakość świadczonej pracy. Wynagrodzenie pracownika określone jest w umowie o pracę (art. 29 § 1 pkt. 2 k.p.).
Przepisy art. 78 k.p. nie mogą być podstawą domagania się przez pracownika wyższego wynagrodzenia, jeżeli w umowie ustalono je zgodnie z przepisami płacowymi respektującymi wskazane wyżej zasady konstytucyjne i podstawowe zasady prawa pracy. Dopiero naruszenie tych zasad może być podstawą do uznania nieważności przepisu płacowego.
Polecamy: Jak założyć własną firmę?
Może ono także spowodować nabycie przez pracownika roszczenia o podwyżkę, w szczególności w razie nierównego traktowania lub dyskryminacji. Jednak poza przypadkiem naruszenia zasady równego traktowania w zatrudnieniu, sąd pracy nie może ukształtować wynagrodzenia za pracę, jeżeli jest ono wypłacane w wysokości mieszczącej się w granicach określonych w przepisach prawa pracy i umowie o pracę.
Zgodnie z art. 183b § 1 k.p. za naruszenie zasady równego traktowania w zatrudnieniu uważa się różnicowanie przez pracodawcę sytuacji pracownika, którego skutkiem jest w szczególności niekorzystne ukształtowanie wynagrodzenia za pracę lub innych warunków zatrudnienia albo pominięcie przy awansowaniu lub przyznawaniu innych świadczeń związanych z pracą.
Osoba, wobec której pracodawca naruszył zasadę równego traktowania w zatrudnieniu – a więc osoba której odmówiono zwiększenia wynagrodzenia analogicznie do współpracownika wykonującego identyczny zakres obowiązków – ma prawo do odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę, ustalane na podstawie odrębnych przepisów.
Odszkodowanie obejmuje wyrównanie uszczerbku w dobrach majątkowych i niemajątkowych pracownika, niezależnie od powstania jakiejkolwiek szkody. Pracownik może dochodzić odszkodowania w wysokości różnicy między wynagrodzeniem, jakie powinien otrzymywać bez naruszenia zasady równego wynagrodzenia a wynagrodzeniem rzeczywiście otrzymywanym.
Polecamy: serwis Leasing