NIE
Z art. 19 ust. 11 ustawy o podatku VAT wynika, iż jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w tej części. Te zasady dotyczą sprzedaży krajowej.
Z powyższego wynika, że jeżeli przed wydaniem towaru dokonano zapłaty części czy całości należności obowiązek podatkowy powstaje z tą chwilą, co do otrzymanej części. Obecnie nie ma znaczenia jaki procent ceny stanowi zaliczka. Tym samym należy opodatkować każdą otrzymaną zaliczkę, bez względu na jej kwotę.
Zobacz: Wybór ryczałtu - krok po kroku
Zgodnie z § 14 Rozporządzenia Ministra Finansów określającego zasady wystawiania faktur (dalej: Rozporządzenie), jeśli przed wydaniem towaru otrzymano część lub całość należności (np. przedpłatę, zaliczkę, ratę), należy ją udokumentować fakturą. Dokument ten należy wystawić w terminie 7 dni od daty otrzymania danej płatności. Natomiast po dokonaniu transakcji, której dotyczyła dana płatność, podatnik ma obowiązek wystawienia faktury „końcowej”, chyba że kwota wpłaconej zaliczki okazała się równa kwocie całej sprzedaży.
W mojej ocenie taka praktyka może narażać firmę na ryzyko podatkowe. Należy bowiem zauważyć, że wyżej wskazany przepis jednoznacznie zobowiązuje podatnika do dokumentowania otrzymywanych zaliczek fakturami VAT. Wykroczenie przeciwko tym regułom może narazić osoby odpowiadające za rozliczenia podatkowe firmy na konsekwencje karno-skarbowe. Zgodnie bowiem z art. 62 ustawy Kodeks karny skarbowy nie wystawianie faktur, pomimo ciążącego obowiązku, jest zagrożone karą grzywny. Z tego względu proponuję firmie wprowadzenie procedury prawidłowego dokumentowania przypadków wpłat na poczet przyszłych transakcji.
Zobacz: Decyzja o wyborze zwolnienia podmiotowego - porada
Waldemar Żuchowski
Ekspert podatkowy