Zmianę zakłada projekt ustawy z dnia 27 września 2017 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym.
Jak było dotychczas z zatrudnianiem małżonka i dzieci przedsiębiorcy?
Zgodnie z obecnym brzmieniem art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o PIT za koszt uzyskania przychodów nie uważa się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, natomiast w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną – także małżonków i małoletnich dzieci wspólników. Przepis ten zawiera zamknięty katalog podmiotów, który obejmuje wyłącznie małżonków i małoletnie dzieci odpowiednio podatnika lub wspólnika. Nie znajduje więc zastosowania w przypadku zatrudnienia przez przedsiębiorców osób pozostających z nimi w nieformalnych związkach, pełnoletnich dzieci czy dalszych krewnych przedsiębiorcy (np. rodzeństwo, rodzice, itd.).
Jeżeli przedsiębiorca zatrudnia osoby, o których mowa w omawianym art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o PIT, na podstawie umowy o pracę podatek dochodowy od wynagrodzenia tych osób opłacany jest na zasadach ogólnych. W przypadku osób bliskich współpracujących na podstawie umowy zlecenia, umowy o dzieło albo innej umowy o zarządzenie przedsiębiorstwem, menadżerskiej czy też innej o podobnym skutku, podatek dochodowy opłacany jest zgodnie z zasadami obowiązującymi dla opodatkowania działalności wykonywanej osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 i art. 13). W obecnym stanie prawnym, w każdym z tych przypadków wynagrodzenia (netto) nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów przedsiębiorcy. Natomiast „praca” świadczona przez małżonka lub małoletnie dziecko bez wynagrodzenia stanowi nieodpłatny przychód, który jest zwolniony od podatku (14 ust. 2 pkt 8, art. 11 ust. 2-2b i 2art. 1 ust. 1 pkt 125).
W związku z zatrudnieniem przez przedsiębiorcę osób, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o PIT kosztem uzyskania przychodu przedsiębiorcy jest opłacona za małżonka lub małoletnie dziecko składka na ubezpieczenie społeczne (emerytalne, rentowe i wypadkowe) oraz składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych w części opłacanej przez pracodawcę (jeżeli pracodawca jest zobowiązany do ich opłacania za zatrudnionych pracowników). Przedsiębiorca może też odliczyć składki na ubezpieczenie społeczne od dochodu, składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych mogą być zaliczone przez przedsiębiorcę tylko jako koszty uzyskania przychodu, natomiast składka zdrowotna obniża podatek dochodowy przedsiębiorcy (art. 27b).
Jaki zmiany mają zostać wprowadzane?
Projekt ustawy zawęża zawartą w art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o PIT kategorię podmiotów, których wartość pracy wyłącza się z kosztów uzyskania przychodów przedsiębiorstwa, wyłącznie do wartości pracy przedsiębiorcy. Celem proponowanej zmiany jest wprowadzenie regulacji pozwalającej podatnikowi prowadzącemu działalność gospodarczą na uznanie za koszt uzyskania przychodów wartości pracy małżonka lub małoletnich dzieci, a także małżonków i małoletnich dzieci wspólników bez względu na formę jaką przybierze ich zatrudnienie.
Polecamy: Monitor Księgowego – prenumerata
Przestanie tym samym istnieć różnica w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenia za pracę osoby małżonka i małoletnich dzieci i wynagrodzenia innych osób zatrudnionych przez przedsiębiorcę.
Wartość własnej pracy podatnika nadal nie będzie stanowiła kosztu uzyskania przychodów przedsiębiorcy.
Nowe regulacje mają wejść w życie z dniem 1 stycznia 2019 r.