Konieczne jest bowiem zidentyfikowanie w przedsiębiorstwie najistotniejszych obszarów wpływu na wysokość zobowiązania podatkowego ze szczególnym uwzględnieniem różnic między kosztami w ujęciu rachunkowym a kosztami podatkowymi. Zarządzanie kosztami podatkowymi polega na planowanym ponoszeniu kosztów podatkowych w celu zmniejszenia zobowiązania podatkowego i należy je rozumieć jako element planowania podatkowego, którego skutki będą realizowane i osiągane w dłuższym horyzoncie czasowym.
Zakres działań optymalizacyjnych z wykorzystaniem zarządzania kosztami podatkowymi będzie zależał od rozmiarów prowadzonej działalności. Przedsiębiorstwa podejmujące się realizacji tej strategii będą wybierać taką strukturę kosztów podatkowych, która pozwoli na minimalizację zobowiązania podatkowego. Podmioty te będą maksymalizować koszty podatkowe związane z prowadzoną działalnością, z wyłączeniem kosztów uznawanych na gruncie prawa podatkowego za koszty niestanowiące kosztów uzyskania przychodu. Warunkiem dodatkowym realizacji omawianej strategii jest analiza poziomu przychodów podatkowych uzyskiwanych przez dane przedsiębiorstwo.
Przeczytaj również: Czy można skanować i przechowywać kopie faktur w formacie PDF?
Oto przykład strategia zarządzania kosztami podatkowymi w przedsiębiorstwie świadczącym usługi finansowe.
Przedsiębiorstwo świadczące usługi finansowe o charakterze doradztwa finansowego charakteryzuje się wysokimi przychodami bieżących okresów. Nie ma ono pracowników, a jedynie podwykonawców działających w formie samozatrudnienia. Przedsiębiorstwo zamierza rozpocząć inwestycję w postaci budowy biurowca. Alternatywą jest leasing pomieszczeń biurowych przez inne przedsiębiorstwo. Leasing ma charakter operacyjny. Przedsiębiorstwo, podejmując decyzję o budowie środka trwałego, nie mogłoby zwiększyć kosztów bieżącej działalności. Koszty związane z realizacją inwestycji stanowiłyby koszt podatkowy dopiero po jej zakończeniu i przekazaniu do użytkowania. Wówczas za koszt podatkowy zostałaby uznana kwota amortyzacji określona według klasyfikacji środków trwałych. W przypadku podjęcia działań związanych z budowaniem pomieszczeń biurowych, koszty bieżącego okresu pozostają na niezmiennym poziomie. Jeżeli przedsiębiorstwo zawrze umowę leasingu operacyjnego na pomieszczenia biurowe, wówczas kwota raty leasingowej bieżącego okresu będzie stanowić w sposób bezpośredni koszt uzyskania przychodu bieżącego okresu.
Polecamy serwis Leasing
A oto przykład strategii zarządzania kosztami podatkowymi w przedsiębiorstwie świadczącym usługi transportowe.
Przedsiębiorstwo zorganizowane w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością świadczy usługi w zakresie transportu kołowego. W związku z planowaniem rozszerzenia działalności musi poszerzyć posiadany dotychczas park maszynowy. Wydłużone terminy płatności oraz stabilność rynkowa przedsiębiorstwa powoduje, że może ono z dużym prawdopodobieństwem przewidywać poziom uzyskiwanych przychodów. Przedsiębiorstwo kreuje więc koszty podatkowe na podstawie planu zarządzania podatkowego opracowanego indywidualnie na jego potrzeby. Biorąc pod uwagę zarządzanie kosztami podatkowymi, przedsiębiorstwo nabywa park maszynowy za gotówkę, ponieważ w takiej sytuacji znaczenie ma stałość kosztów podatkowych. Pozostałe koszty podatkowe zostały obliczone według prawa podatkowego i zaakceptowane do realizacji przez zarząd spółki. Przedsiębiorstwo ma określony arbitralnie plan kosztów podatkowych, którego realizacja pozwala na minimalizację zobowiązania podatkowego. Elementami niniejszego planu kosztów mogą być m.in. koszty związane z zakupem maszyn, środków biurowych, wysokości tworzonych rezerw na podstawie odrębnych ustaw, koszty związane z podwykonawstwem.
Fragment pochodzi z książki „Strategie podatkowe osób prawnych w Unii Europejskiej” Waldemara Szymańskiego (Wydawnictwo C.H. Beck, 2009). Wykorzystanie za wiedzą Wydawcy.