Jeśli jakiś produkt oprócz obowiązkowego certyfikatu w systemie GOST-R podlega także obowiązkowej certyfikacji w innych systemach, to najpierw musi uzyskać certyfikaty jakości (świadectwo sanitarno-epidemiologiczne i certyfikat bezpieczeństwa przeciwpożarowego) i dopiero potem starać się o certyfikat zgodności GOST-R.
Aby określić, czy produkt podlega obowiązkowej certyfikacji w systemie GOST-R, czy w systemie bezpieczeństwa przeciwpożarowego, należy znać jego kod według Ogólnorosyjskiego Klasyfikatora Produkcji (OKP), ponieważ odpowiednie wykazy produktów podlegających certyfikacji obowiązkowej są tworzone właśnie w oparciu o OKP.
Przy odprawie celnej towarów także konieczne są wszystkie obowiązkowe certyfikaty. Przy tym pracownicy urzędu celnego działają według swojego wykazu towarów podlegających obowiązkowej certyfikacji, uwarunkowanego kodami Nomenklatury Towarowej Handlu Zagranicznego.
Polecamy: Jak ukształtowany jest obowiązek certyfikacji w Rosji
Nie ma jednoznacznej zgodności pomiędzy kodami OKP i Nomenklatury Towarowej, dlatego czasem zdarzają się różne interpretacje, co do konieczności certyfikacji pomiędzy urzędem celnym i organami certyfikacyjnymi. W takich spornych przypadkach konieczne jest wyjaśniające pismo z Ogólnorosyjskiego Naukowo-Badawczego Instytutu Certyfikacji (WNIIS), tak zwane: otkaznoje pismo.
Otkaznoje pismo — jest to dokument, który zawiera informację, że produkt nie podlega certyfikacji w systemie GOST-R. Pisma te dzielą się na dwa typy — przeznaczone dla handlu i przeznaczone do urzędu celnego, czyli niezbędne dla odprawy celnej ładunku.
W zasadzie treść obu pism niczym się nie różni, ale organy celne przyjmują jako dokument obowiązujący tylko pisma wydane przez Ogólnorosyjski Naukowo-Badawczy Instytut Certyfikacji, a wyjaśniające pismo dla działalności handlowej może wydać każdy akredytowany organ certyfikacyjny.
Polecamy: serwis Firma za granicą
Lista produktów, które mogą być dopuszczone do obrotu na obszar celny FR bez okazania certyfikatów zgodności w systemie GOST-R (dana lista została ustalona przez Federalną Agencję Regulacji Technicznych i Metrologii):
• towary używane;
• towary wwożone jako części zapasowe do wcześniej importowanych na obszar celny FR certyfikowanych gotowych produktów, pod warunkiem okazania kopii certyfikatów zgodności tych produktów i potwierdzenia, że dane części zapasowe będą użyte do wytworzenia gotowych produktów i umieszczone w dokumentacji konstrukcyjnej produktu. Wymagane jest także pisemne zobowiązanie do wykorzystania części zapasowych wyłącznie do kompletowania wskazanych gotowych produktów lub do ich naprawy i obsługi technicznej;
• produkty wwożone jako próbki i wzorce w celu przeprowadzenia badań certyfikacyjnych;
• produkty wwożone przez osoby fizyczne i nie przeznaczone do działalności produkcyjnej czy komercyjnej (za wyjątkiem przypadków, gdy wartość lub ilość produktów przekracza ustalone kwoty);
• produkty przeznaczone do oficjalnego użytkowania przez przedstawicielstwa państw i międzynarodowych organizacji międzyrządowych, a także przez ich personel.
Artykuł jest fragmentem książki „Azbuka biznesmena. Działalność gospodarcza w Rosji.” Autorstwa Wydziału Promocji Inwestycji i Handlu Ambasady Rzeczypospolitej w Moskwie.