Przepisy określają między innymi zasady przewozu drogowego towarów niebezpiecznych, wymagania w stosunku do kierowców i innych osób wykonujących czynności związane z tym przewozem, zasady dokonywania oceny zgodności ciśnieniowych urządzeń transportowych oraz organy właściwe do sprawowania nadzoru i kontroli w tych sprawach.
Przepisy ustawy stosuje się odpowiednio do nadawcy, odbiorcy oraz innych osób wykonujących czynności związane z przewozem drogowym towarów niebezpiecznych. Natomiast w przypadku zaistnienia sprawy, która nie jest uregulowana przepisami, stosuje się umowę ADR, czyli Umowę europejską dotyczącą międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR), sporządzoną w Genewie dnia 30 września 1957 r.
Warto pamiętać, że przy krajowym przewozie drogowym towarów niebezpiecznych nie obowiązują wymagania umowy ADR dotyczące używania języków innych niż język polski.
Mając na uwadze wszystkie przepisy obwiązujące odnoście transportu należy wiedzieć, że zabraniają one przewozu drogowego towarów niebezpiecznych określonych w przepisach umowy ADR jako towary niedopuszczone do międzynarodowego przewozu drogowego. Zezwala się natomiast na przewóz drogowy towarów niebezpiecznych określonych w umowie ADR jako towary dopuszczone do międzynarodowego przewozu drogowego, jednak może się to odbywać wyłącznie na warunkach określonych w tej umowie.
Oczywiście dopuszcza się odstępstwa od przepisów ustawy w przypadku przewozu towarów niebezpiecznych pojazdami będącymi w dyspozycji Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, wykonywanego lub nadzorowanego przez służby ratownicze, w celu: ratowania życia lub zdrowia, usuwania skutków katastrof lub klęsk żywiołowych, a także w innych przypadkach wskazanych w umowie ADR.
Jeżeli przepisy umowy ADR zobowiązują właściwą władzę krajową lub upoważnioną przez nią organizację do wykonania odpowiednich czynności administracyjnych, w przypadku gdy nie zostało to określone inaczej w innych przepisach, czynności tych dokonują:
1. Prezes Państwowej Agencji Atomistyki lub jednostka upoważniona przez niego w drodze zarządzenia – w sprawach warunków przewozu drogowego materiałów promieniotwórczych,
2. Prezes Urzędu Dozoru Technicznego – w sprawach nadzoru nad wytwarzaniem i wykonywaniem badań okresowych butli,
3. jednostka upoważniona, w drodze zarządzenia, przez ministra właściwego do spraw gospodarki – w sprawach badań, klasyfikacji oraz warunków dopuszczania do przewozu towarów niebezpiecznych, nie zastrzeżonych do kompetencji innych jednostek lub organów,
4. jednostka upoważniona, w drodze zarządzenia, przez ministra właściwego do spraw gospodarki – w sprawach warunków technicznych opakowań towarów niebezpiecznych nie zastrzeżonych do kompetencji innych jednostek lub organów,
5. jednostka upoważniona, w drodze zarządzenia, przez ministra właściwego do spraw zdrowia – w sprawach warunków przewozu materiałów zakaźnych,
6. Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego – w sprawach:
a) warunków technicznych cystern przeznaczonych do przewozu drogowego towarów niebezpiecznych,
b) wydawania świadectw dopuszczenia pojazdów do przewozu niektórych towarów niebezpiecznych,
c) warunków technicznych opakowań przeznaczonych do przewozu drogowego gazów,
d) badań okresowych dużych pojemników do przewozu luzem;
7. właściwy miejscowo komendant wojewódzki Państwowej Straży Pożarnej – w sprawach:
a) sprawozdawczości wypadkowej,
b) nadzoru nad czynnościami ładunkowymi i postojem pojazdów z towarami niebezpiecznymi.
8. minister właściwy do spraw transportu lub jednostka upoważniona przez niego, w drodze zarządzenia – w pozostałych sprawach.
Polecamy: Zasady prowadzania kursów dla wykonujących transport towarów niebezpiecznych
Przewóz drogowy towarów niebezpiecznych może odbywać się pojazdem samochodowym lub zespołem pojazdów, z wyłączeniem motocykla oraz zespołu pojazdów składającego się z motocykla i przyczepy. Dopuszcza się przy tym przewóz paliwa do silników Diesla, materiałów utleniających stosowanych jako nawozy sztuczne lub materiałów trujących stosowanych jako środki ochrony roślin zespołem pojazdów składających się z ciągnika rolniczego i przyczepy, jeżeli towary te są przewożone w opakowaniach i w ilościach, dla których umowa ADR nie przewiduje obowiązku oznakowania pojazdu. Pojazd przewożący towary niebezpieczne powinien być odpowiednio przystosowany, wyposażony i oznakowany zgodnie z umową ADR.
Opakowania, kontenery i cysterny służące do przewozu towarów niebezpiecznych powinny odpowiadać postanowieniom umowy ADR.
Pojazdy, dla których umowa ADR wymaga wystawienia świadectwa dopuszczenia pojazdów do przewozu niektórych towarów niebezpiecznych, zwanego dalej „świadectwem dopuszczenia pojazdu”, podlegają sprawdzeniu w zakresie spełniania dodatkowych wymagań technicznych, określonych w umowie ADR, dotyczących wyposażenia lub przystosowania tych pojazdów. Sprawdzenia tego dokonuje, w drodze badania technicznego pojazdu, określona przepisami ruchu drogowego okręgowa stacja kontroli pojazdów, która następnie wystawia zaświadczenie o wyniku przeprowadzonego badania.
Polecamy: Jak optymalizować koszty w małej firmie?
Natomiast Transportowy Dozór Techniczny dokonuje na zasadach określonych w ustawie sprawdzenia czy cysterny spełniają postanowienia umowy ADR oraz wystawia zaświadczenie o wyniku przeprowadzonego badania.
Na podstawie pozytywnych wyników badań, stwierdzonych w takich zaświadczeniach, Dyrektor Transportowego Dozoru Technicznego odpowiednio wystawia świadectwo dopuszczenia pojazdu lub przedłuża jego ważność.
Szczegółowe warunki i tryb wystawiania i przedłużania świadectwa dopuszczenia pojazdów, mające na uwadze konieczność określenia czynności wykonywanych w ramach badań technicznych pojazdów a także jego wzór i sposób wypełniania określone są w rozporządzeniu ministra właściwego do spraw transportu.