Zdefiniowane zostały m.in. takie pojęcia jak:
Inwestycja leasingowa brutto - suma należnych leasingodawcy, a jednocześnie minimalnych, opłat leasingowych, wynikająca z umowy leasingu finansowego oraz możliwej niezagwarantowanej wartości końcowej przypisanej leasingodawcy.
Inwestycja leasingowa netto - inwestycja leasingowa brutto po dokonanym zdyskontowaniu o zakres stopy procentowej leasingu.
Warunkowa opłata leasingowa - stanowi tę część opłat leasingowych, której kwota jest uzależniona od przyszłych wielkości innego niż tylko upływ czasu czynnika (np. przyszłe rynkowe stopy procentowe).
Polecamy: ABC umów
Dodatkowo zaktualizowany MSR 17 wskazuje, że umowa leasingu, a w wybranych sytuacjach zobowiązanie do zawarcia tego typu umowy, może łączyć się z warunkiem dokonania korekty odnoszącej się do opłat leasingowych wynikających z tytułu zmian kosztu wytworzenia albo nabycia przedmiotu leasingu. Korekta ta może również opierać się o tytuł zmian wyceny m.in. kosztów lub pozycji takich jak np. ogólny poziom cen, w czasie pomiędzy początkiem leasingu a początkiem okresu leasingu. W tej sytuacji dla celów MSR odnoszących się do leasingu skutki wszelkich zmian o wskazanym charakterze mają miejsce przy rozpoczęciu leasingu.
Zgodnie z zawartymi w nowym MSR 17 przepisami przejściowymi, z zastrzeżeniem paragrafu 68, zaleca się, ale nie wymaga, aby stosowanie go opierało się na zasadzie działania retrospektywnego. W sytuacji, w której standard nie jest tak stosowany, wówczas stan każdego obowiązującego do tej pory leasingu finansowego powinno być uznany za ustalony przez leasingodawcę w sposób prawidłowy i od tej pory rozliczane zgodnie z postanowieniami wersji zaktualizowanej.
Polecamy: Leasing
Paragraf 68 mówi, że jednostka, która dokonała zastosowania MSR 17 w nowej wersji powinna uwzględnić w swoim działaniu wprowadzone zmiany z mocą wsteczną do wszystkich umów leasingu lub, w przypadku, gdy nie zastosowała MSR 17, który został zaktualizowany w 1997 r. retrospektywnie, do całości umów leasingu zawartych po zastosowaniu tego standardu po raz pierwszy.
Zaktualizowany MSR 17 znalazł zastosowanie do rocznych okresów rozpoczynających się 1 stycznia 2005 r., a także później. Warto jednak zwrócić uwagę, że zalecane było jego wcześniejsze wykorzystywanie.
Fakt stosowania zaktualizowanego MSR 17 za okres rozpoczynający się przed 1 stycznia 2005 r. należało ujawnić w sprawozdaniu finansowym.
Wraz z chwilą, w której nastąpiło zastąpienie dotychczasowego MSR nową jego wersją, stara została oficjalnie wycofana.
Na postawie art. 10 ust. 3 ustawy o rachunkowości w sprawach nieuregulowanych przepisami tej ustawy, przyjmując zasady (politykę) rachunkowości, jednostki mogą (nie ma obowiązku) stosować krajowe standardy rachunkowości wydane przez Komitet Standardów Rachunkowości.
Gdy brak jest odpowiedniego standardu krajowego, jednostki, inne niż wymienione w art. 2 ust. 3 ustawy o rachunkowości (czyli inne niż te podmioty, które muszą stosować MSR-y i MSSF-y na podstawie art. 55 ustawy o rachunkowości), mogą stosować Międzynarodowe Standardy Rachunkowości i Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej .
Więcej na ten temat oraz lista aktualnych KSR-ów: Krajowe Standardy Rachunkowości
Natomiast niektóre podmioty mają obowiązek stosować MSR-y i MSSF-y. Chodzi w szczególności o:
- spółki, których papiery wartościowe na dzień bilansowy były dopuszczone do obrotu na regulowanym rynku któregokolwiek z państw członkowskich UE oraz
- banki.
Więcej na ten temat: Międzynarodowe Standardy Rachunkowości i Sprawozdawczości Finansowe