Zgodnie z definicją zawartą w Kodeksie cywilnym poprzez zawarcie umowy leasingu finansujący zobowiązuje się do nabycia, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, rzeczy od oznaczonego zbywcy zgodnie z warunkami określonymi w tej umowie, i oddać tę rzecz korzystającemu do używania, albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu, w uzgodnionych ratach ,wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.
Do leasingu odnosi się standard MSR 17, który zastąpił MSR 17 „Leasing” (zaktualizowany w 1997 r.). Zaktualizowany MSR 17 należy stosować w odniesieniu do rocznych okresów obrotowych, które rozpoczynają się 1 stycznia 2005 r. lub później.
Wśród zaleceń znajduje się również wskazanie wcześniejszego stosowania standardu.
Polecamy: ABC umów
Cel
Cel tego standardu został określony jako wskazanie prawidłowych zasad rachunkowości obowiązujących leasingobiorców i leasingodawców, a także zakresu ujawnianych informacji odnoszących się do instytucji leasingu.
Zakres
Standard MSR 17 powinien być stosowany w odniesieniu do rachunkowości wszystkich rodzajów umów leasingu, ze wskazanymi wyjątkami, tj.:
- umów leasingowych, które związane są z poszukiwaniem lub wykorzystywaniem minerałów, gazu ziemnego, ropy naftowej, a także podobnych nieodnawialnych zasobów;
- umów licencyjnych związanych z takimi pozycjami jak filmy kinowe, rękopisy, patenty nagrania wideo, sztuki teatralne oraz prawa autorskie.
Standard MSR 17 nie powinien znaleźć zastosowania jako podstawa do wyceny:
- nieruchomości pozostających w posiadaniu przez leasingobiorców jako nieruchomości inwestycyjne;
- nieruchomości inwestycyjnych, które są oddawane przez leasingodawców w oparciu o umowy leasingu operacyjnego;
- aktywów biologicznych, które pozostają w posiadaniu leasingobiorcy na podstawie leasingu finansowego lub
- aktywów biologicznych, które zostały dostarczone przez leasingodawcę w oparciu o umowy leasingu operacyjnego.
Polecamy: Klasyfikacja leasingu
Postanowienia standardu MSR 17 znajdują zastosowanie do umów, które powodują przeniesienie uprawnienia do użytkowania aktywów, również wówczas, gdy na leasingodawcy może nadal spoczywać ciężar obowiązku wykonywania znaczących usług związanych z obsługą, a także konserwacją wskazanych aktywów. MSR 17 nie ma zastosowania do umów, których przedmiotem jest świadczenie usług oraz takich, które nie powodują przeniesienia uprawnienia do użytkowania aktywów z jednej na drugą stronę umowy.