Formacja trójkąta na wykresie EUR/PLN
W obecnym momencie na wykresie EUR/PLN dość dobrze widoczna jest formacja trójkąta. Zaczął się on tworzyć już w kwietniu bieżącego roku, jednak dopiero ostatnia zwyżka notowań potwierdziła tę formację. W minionym tygodniu kurs konsolidował się w górnej połowie trójkąta. Zwyżkę wartości euro ograniczało górne ramię formacji, z dołu natomiast wsparciem była 200-sesyjna średnia krocząca. Dość prawdopodobne jest, że kontynuacja będzie utrzymywała się nawet przez kolejne kilka tygodni.
Tego typu trend boczny, pomiędzy górnym ramieniem trójkąta a wspomnianą średnią, mogliśmy już obserwować pomiędzy kwietniem a lipcem bieżącego roku. Pojawił się on wskutek problemów Grecji, które wywołały wzrost awersji do ryzyka na szerokim rynku. Ostatnie kłopoty Irlandii i obawy o pozostałe, słabsze gospodarki strefy euro mogą, podobnie jak pół roku temu mogą utrzymywać kurs EUR/PLN na podwyższonym poziomie. Konsolidacja powinna jednak trwać zdecydowanie krócej, ponieważ problemy Eurolandu w dużym stopniu zostały już zdyskontowane. Ponadto w ostatnich miesiącach Unia Europejska wypracowała schemat pomocy dla zagrożonych gospodarek oraz został stworzony specjalny fundusz, w ramach którego przeznaczono 750 mld euro na programy wsparcia dla krajów, które borykają się z problemami finansowymi.
Po okresie konsolidacji, o ile scenariusz z ostatnich miesięcy powtórzyły się, powinniśmy obserwować zniżkę EUR/PLN w okolice dolnego ograniczenia trójkąta. Ponieważ formacja trójkąta występuje w trendzie spadkowym, bardziej prawdopodobne jest, iż kurs EUR/PLN wybije się z niej dołem. Zasięg wybicia można określić na 30 groszy.
Dowiedz się także: Jakie były notowania złotego w listopadzie?
Dane z naszego regionu
W ciągu tygodnia nie poznaliśmy żadnych, istotnych publikacji makroekonomicznych z kraju. Natomiast bardzo dużo danych napłynęło z naszego regionu. Poznaliśmy m.in. odczyty produkcji przemysłowej z Czech oraz Węgier. Jakkolwiek produkcja wykazała silny wzrost, to wyniki okazały się słabsze od oczekiwań. Oprócz tego opublikowany został bilans handlu zagranicznego czeskiej i węgierskiej gospodarki. W pierwszym przypadku zaskoczenie było pozytywne, nadwyżka wyniosła 15,3 mld CZK, czyli o prawie 5 mld więcej niż oczekiwano. Tymczasem węgierski wynik okazał się słabszy od oczekiwań i wyniósł 408,1 mld EUR wobec prognoz 500 mln. Z Czech napłynęły jeszcze słabe dane o sprzedaży detalicznej oraz nastąpił zgodny z oczekiwaniami odczyt stopy bezrobocia. Oprócz tego poznaliśmy wartości indeksów CPI ze wspomnianych gospodarek. Inflacja na Węgrzech wciąż utrzymuje się na wysokim poziomie 4,2 proc. r/r, co nasila oczekiwania inwestorów na kolejne podwyżki stóp procentowych w tym kraju.
Mimo iż na rynek napłynęło sporo danych, często istotnie odbiegających od prognoz, nie miały one większego wpływu na notowania forinta i korony. Węgierska waluta, podobnie jak złoty, po odreagowaniu ostatniej fali osłabienia, konsolidowała się na nieco silniejszym względem euro poziomie, w okolicach 277,50 HUF za EUR. Natomiast korona czeska w dalszym ciągu pozostaje słaba. Kurs EUR/CZK utrzymuje się w pobliżu poziomów, których nie obserwowaliśmy od lipca bieżącego roku i wynosi 25,10 CZK za EUR.
Polecamy serwis: Kredyty
Notowania eurodolara
Eurodolar rozpoczął zeszły tydzień powyżej poziomu 1,3400, jednak w kolejnych dniach kurs głównej pary walutowej spadł o ponad dwie figury. Przecena w notowaniach EUR/USD sięgnęła około 2 proc., natomiast kurs zanotował lokalne minimum na poziomie 1,3160. Tydzień ten nie obfitował w istotne publikacje makroekonomiczne, dlatego też zniżkę w notowaniach głównej pary walutowej można potraktować jako techniczne odreagowanie. Im bardziej zbliżał się koniec tygodnia, tym bardziej kurs eurodolara stabilizował się. Na takie zachowanie w największym stopniu wpłynęła świadomość zbliżających się, istotnych wydarzeń, w tym weekendowej publikacji danych na temat inflacji CPI w Chinach, która wyniosła 5,1 proc.
Natomiast we wtorek 14 grudnia poznamy oficjalny komunikat po posiedzeniu Federalnego Komitetu Otwartego Rynku. Jeśli tempo wzrostu cen w Chinach w listopadzie wypadłoby powyżej poprzedniego odczytu, czyli 4,4 proc. r/r, to zwiększyłoby to szansę na podwyżkę stóp procentowych. W piątek bank centralny Chin podniósł stopę rezerw obowiązkowych o 50 pb do poziomu 18,5 proc. Być może i tym razem chińskie władze powstrzymają się jeszcze od zwyżki kosztu pieniądza. Jeśli jednak stopy zostałyby podniesione, najprawdopodobniej spowodowałoby to lekką przecenę na rynku surowców oraz na giełdach. Taka reakcja byłaby krótkoterminowa. Z tego typu zachowaniem inwestorów mieliśmy do czynienia po podniesieniu stóp w Chinach dwa miesiące temu.
Z kolei wtorkowy komunikat po posiedzeniu FOMC może zawierać sugestie, dotyczące dalszej stymulacji amerykańskiej gospodarki. Istnieje spora szansa na to, że prezes Fed odniesienie się do gorszych danych z rynku pracy za listopad i wykorzysta je jako argument, przemawiający za koniecznością dalszego łagodzenia polityki pieniężnej. Tego typu wypowiedź najprawdopodobniej stałaby się solidnym impulsem do osłabienia dolara i wzrostów EUR/USD.
W zeszłym tygodniu wzrosty kontynuowały również rentowności amerykańskich, 10-letnich obligacji skarbowych. Impulsem do dalszej przeceny amerykańskiego długu stała się decyzja o utrzymaniu ulg podatkowych. Zmusi to rząd USA do pozyskania kapitału poprzez emisję długu, a to z kolei zwiększy podaż papierów na rynku. Kapitał, którego odpływ z rynku amerykańskich obligacji obserwujemy obecnie, będzie musiał być gdzieś ulokowany, co powinno sprzyjać cenom innych aktywów, z rynkiem akcji i surowców na czele.
Źródło: Joanna Pluta i Michał Fronc, Departament Analiz DM TMS Brokers S.A.