Głównymi atutami zwycięzcy są przede wszystkim relatywnie dobre wyniki inwestycyjne i niskie koszty, zarówno te wynikające z opłat związanych z wynagrodzeniem za zarządzanie funduszem, jak i prowizje naliczane przy zakupie jednostek uczestnictwa. W zasadzie jedynym elementem, do którego można mieć zastrzeżenia w przypadku KBC FIO, jest stosunkowo niewielka na tle rynku liczba subfunduszy, a zatem wąskie spektrum oferowanych strategii inwestycyjnych. Niemniej, pod względem wysokości stóp zwrotu, w większości przypadków subfundusze KBC FIO w swoich kategoriach produktowych plasują się powyżej średniej rynkowej, czyli mediany.
Przewaga KBC FIO nad resztą konkurentów ze ścisłej czołówki nie była jednak duża. Na drugim miejscu znalazł się bowiem ING SFIO, który zdobył 11,5 pkt., a zaraz za nim, z 11 pkt., uplasowały się Aviva Investors FIO, KBC VIP FIO i UniFundusze SFIO. Cechą wspólną wymienionych wyżej funduszy są dobre wyniki inwestycyjne. Wszystkie mogą pochwalić się subfunduszami, które regularnie notują wyniki wyższe od median w swoich kategoriach, przy czym częstotliwość występowania takiego zjawiska wynosi 60 proc. i więcej). Pod uwagę wzięto wyniki z okresu ostatnich: 1, 3, 6, 12, 24 i 36 miesięcy.
Kryterium wyboru najlepszego funduszu
Istotnym kryterium, które w znacznej mierze rzutuje na ostateczną liczbę punktów, jest ilość subfunduszy, czyli w istocie paleta dostępnych strategii inwestycyjnych. Oczywiście im więcej, tym lepiej. Nie powinno zatem dziwić, że w większości przypadków w czołówce normą jest oferta zbudowana z kilkunastu subfunduszy. Wyróżniają się tu jedynie wymienione wyżej parasole, KBC FIO i KBF VIP SFIO, które skupiają odpowiednio po pięć i cztery subfundusze.
Kolejnym, istotnym elementem są koszty, a zwłaszcza wynagrodzenie za zarządzanie, pobierane przez TFI. Ich wielkość przedstawiono jako średnią arytmetyczną wskaźników kosztów całkowitych (TER – total expense ratio) wszystkich subfunduszy, skupionych w ramach danego funduszu parasolowego. Wynik na poziomie poniżej 2,5 proc. należy uznać za bardzo dobry, a z przedziału od 2,5 do 3 proc. – za dobry. Jak widać w załączonej tabeli, niemal wszystkie fundusze w górnej połowie tabeli mają średni TER poniżej 3 proc. Wyjątkiem jest Aviva Investors FIO, dla którego średnia wyniosła ponad 3,2 proc. Można mu to jednak wybaczyć, bo wysokie opłaty rekompensuje z nawiązką pod każdym innym względem, a przede wszystkim stóp zwrotu. Przy 11 subfunduszach zanotował on częstotliwość występowania wyników powyżej median na poziomie 84 proc., co jest najlepszym wynikiem, nie licząc Pioneera Strategie Funduszowe SFIO, który osiągnął jeszcze wyższy rezultat, jednak skupia on nieporównywalnie mniejszą liczbę subfunduszy – tylko dwa.
Przeczytaj również: Jakie były wyniki funduszy akcji zagranicznych w styczniu 2011?
Jako dodatkowy atut „parasola” uznano obecność subfunduszu rynku pieniężnego lub choćby ochrony kapitału, co premiuje się dodatkowymi punktami. Taki subfundusz pod parasolem stanowi zabezpieczenie na wypadek niekorzystnej koniunktury, dotykającej pozostałe bardziej ryzykowne subfundusze. Obecność takiego funduszu jest o tyle istotna, że pozwala na zajęcie bezpiecznej pozycji przy jednoczesnym zachowaniu przywileju, polegającego na odroczeniu podatku od ewentualnych, dotychczasowych zysków.
Nie należy rozwodzić się nad najniżej sklasyfikowanymi funduszami parasolowymi, jak Alior SFIO, PZU Globalne Inwestycje SFIO, PKO Parasolowy FIO czy AGIO SFIO. Na taki stan rzeczy złożyły się słabsze wyniki inwestycyjne, niewielka liczba subfunduszy, w tym brak subfunduszu pieniężnego oraz relatywnie spore koszty.
Fundusze parasolowe, skupiające tzw. subfundusze, których może być dowolna liczba, a każdy z nich może charakteryzować się odmienną strategią inwestycyjną i poziomem ryzyka, umożliwiają inwestorom odroczenie podatku od zysków kapitałowych, tzw. podatku Belki, realizowanych w przypadku konwersji, czyli zamiany środków pomiędzy subfunduszami. To odroczenie może trwać dowolnie długo, pod warunkiem, że kapitał cały czas pozostaje w cieniu parasola. Ponieważ wybór funduszu parasolowego może być dokonywany na dłuższy czas, warto dobrze się nad nim zastanowić.
Polecamy serwis: Kredyty
Kryteria przyjęte w rankingu
W rankingu punktowano parametry, do których zaliczono wyniki inwestycyjne, liczbę subfunduszy, koszty zarządzania, prowizje przy zakupie jednostek uczestnictwa oraz obecność funduszu rynku pieniężnego. W zestawieniu – ze względu na krótki okres funkcjonowania – nie uwzględniono „parasoli” Arka Prestiż, AXA i Copernicus.
Ocena wyników poszczególnych subfunduszy przeprowadzona została w oparciu o porównanie stóp zwrotu w ramach odpowiednich kategorii, takich jak fundusze akcji polskich uniwersalne czy mieszane zagraniczne. Ze względu na stosunkowo krótką historię funduszy parasolowych na naszym rynku – zaczęły one powstawać dopiero po 2004 roku – skupiono się na ocenie krótszych okresów – 1, 3, 6, 12, 24 i 36 miesięcy. Punkty otrzymywały te fundusze, które notowały wyniki wyższe od mediany, czyli wartości środkowej dla danej kategorii. Po uśrednieniu otrzymano wartość, wyrażoną w procentach, która obrazuje, jak często w podanych okresach dany fundusz parasolowy, a ściślej mówiąc – skupione pod nim subfundusze, wypracowywały ponadprzeciętne zyski.
Do oceny kosztów zarządzania posłużono się wskaźnikiem TER (Total Expense Ratio), który pokazuje, jaki rzeczywisty procent aktywów funduszu stanowiły koszty operacyjne w danym okresie sprawozdawczym – w tym przypadku to drugie półrocze 2010 roku. Z kolei przy prowizjach od zakupu jednostek uczestnictwa pod uwagę wzięto maksymalne, dopuszczalne statutami funduszy stawki. Nie uwzględniono żadnych promocji czy warunków obowiązujących u wybranych dystrybutorów lub określonych kanałów sprzedaży. Warto pamiętać, że część funduszy można nabyć, nie płacąc prowizji w ogóle, korzystając z internetowych systemów transakcyjnych, udostępnionych przez niektóre banki i towarzystwa funduszy inwestycyjnych na ich stronach www.
Liczba subfunduszy a zysk
Im więcej subfunduszy występuje, tym lepiej. Atrakcyjność funduszu parasolowego z zaledwie dwoma czy trzema subfunduszami jest raczej niewielka. Zdecydowanie wyżej oceniane są fundusze z szerszą paletą strategii inwestycyjnych do wyboru. Za ważny czynnik uznano też obecność pod parasolem subfunduszu rynku pieniężnego. Jest on bardzo przydatny jako funduszowy odpowiednik lokaty bankowej. Zwłaszcza w trudnych chwilach, gdy ceny akcji topnieją, może posłużyć jako bezpieczna przystań dla kapitału, i to bez konieczności opuszczania parasola, chroniąc przed fiskusem dotychczas wypracowane zyski.